1. من *به* (to) کتابخانه رفتم زیرا هوا سرده بود و می‌خواستم کتاب بخوانم.
2. او می‌داند که حسین *در* (in) فروشگاه است، اگرچه او هنوز به خانه نرسیده است.
3. شما می‌توانید به او بگویید که من *قهوه* (coffee) دوست دارم، اما فقط اگر خاموش باشد.
4. اگر مادرم *کیک* (cake) بپزد، من و خواهرم خواهیم خورد.
5. حالا که برف *امد* (came)، می‌توانیم به پارک برویم.
6. اگر برادرم *هست* (is)، او در خانه است.
7. من دوست دارم که به *سینما* (cinema) بروم، اما فقط اگر فیلم خوبی باشد.
8. آیا تو می‌دانی که او *کی* (when) به اینجا می‌آید؟
9. من احساس می‌کنم که او به *من* (me) دروغ می‌گوید، اگرچه او می‌گوید که درست است.
10. اگر بابا *خانه* (home) می‌آید، او خیلی خوشحال خواهد شد.
11. اگر مریم *می‌خوابد* (sleeps), ما تلویزیون می‌بینیم.
12. حسین *می‌دانست* (knew) که امروز برف خواهد بارید.
13. وقتی که من *می‌خوانم* (read), دیگران می‌خندند.
14. اگر ما *می‌رقصیم* (dance), دیگران عکس می‌گیرند.
15. وقتی من *می‌نویسم* (write), او می‌خواند.

1. او *می‌فکرد* (thought) که من در خانه هستم، اگرچه من در مدرسه بودم.
2. اگر من *بروم* (go), او خوشحال خواهد شد.
3. وقتی که شما *می‌خندید* (laugh), من ناراحت شدم.
4. من *می‌دانم* (know) که تو دوستم داری، چرا که از من پرسیدی.
5. اگر شما *می‌نویسید* (write), من می‌توانم بخوانم.
6. سعید *می‌رود* (goes) به دیدن خواهرش، اگرچه او تنها است.
7. اگر تو *می‌خوابی* (sleep), من می‌توانم کتاب بخوانم.
8. من *می‌خندم* (laugh) چون او شوخی می‌کند.
9. اگر من *می‌آمدم* (come), او می‌ماند.
10. وقتی که شما *می‌کنید* (do), او همیشه می‌نگرد.
11. اگر *می‌رسید* (arrive), ما می‌رویم.
12. وقتی که من *می‌بینم* (see), او می‌نگرد.
13. من *می‌خندم* (laugh)، چون تو شادی را دوست داری.
14. اگر من *می‌روم* (go), تو می‌مانی.
15. وقتی که او *می‌آید* (comes), ما می‌بینیم.