In Persian grammar, Auxiliary Verbs are used to give additional semantic content to the main verb with which they are used. They are placed before the main verb modifying its tense, aspect, or modality. Some of the most common auxiliary verbs in Persian are ‘must’, ‘can’, ‘should’, ‘will’, and ‘want’. These auxiliary verbs are very important in Persian as they enable the speakers to express actions clearly.
Exercise 1: Fill in the blanks with correct Auxiliary Verbs
1. من *باید* (must) به کلاس بروم.
2. او *می‌تواند* (can) بسیار خوب آواز بخواند.
3. شما *باید* (should) به دکتر بگویید.
4. ما *خواهیم* (will) به ایران سفر کرد.
5. او *می‌خواهد* (want) کتاب بخرد.
6. شما *باید* (must) کار را تمام کنید.
7. آنها *می‌توانند* (can) فیلم ببینند.
8. من *باید* (should) برای امتحان مطالعه کنم.
9. او *خواهد* (will) به مدرسه رفت.
10. آنها *می‌خواهند* (want) با ما بازی کنند.
11. شما *باید* (must) زبان فارسی یاد بگیرید.
12. من *می‌توانم* (can) در دریا شنا کنم.
13. او *باید* (should) زود بیدار شود.
14. ما *خواهیم* (will) شام خورد.
15. آنها *می‌خواهند* (want) به کنسرت بروند.
Exercise 2: Fill in the blanks with correct Auxiliary Verbs
1. شما *باید* (must) لباستان را بشوید.
2. او *می‌تواند* (can) خوب بنویسد.
3. من *باید* (should) با پدرم صحبت کنم.
4. ما *خواهیم* (will) برای تعطیلات به تهران سفر کنیم.
5. او *می‌خواهد* (want) که ماشین جدیدی بخرد.
6. شما *باید* (must) به پزشک بروید.
7. آنها *می‌توانند* (can) غذا بپزند.
8. من *باید* (should) به کارم بروم.
9. او *خواهد* (will) کتاب خواند.
10. آنها *می‌خواهند* (want) رقص برن.
11. شما *باید* (must) با مادرتان تماس بگیرید.
12. من *می‌توانم* (can) کارتو خواند.
13. او *باید* (should) ورزش کند.
14. ما *خواهیم* (will) به فروشگاه برویم.
15. آنها *می‌خواهند* (want) با دوستانشان دیدار کنند.
