แบบฝึกหัดไวยากรณ์ภาษามาลายาลัม

หัวข้อไวยากรณ์ภาษามาลายาลัม

การเรียนรู้ภาษาใหม่ อาจเป็นความพยายามที่ท้าทายแต่คุ้มค่า ภาษามาลายาลัม ซึ่งเป็นภาษาดราวิเดียนที่พูดส่วนใหญ่ในเกรละและภูมิภาคใกล้เคียงก็ไม่มีข้อยกเว้น ด้วยคุณสมบัติและโครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ การเรียนรู้ ภาษามาลายาลัมจึงต้องใช้วิธีการอย่างเป็นระบบในการทําความเข้าใจไวยากรณ์ที่หลากหลาย คู่มือนี้สรุปประเด็นสําคัญของ ไวยากรณ์ภาษามาลายาลัม ในลําดับตรรกะสําหรับ การเรียนรู้ภาษา โดยเริ่มจากพื้นฐาน เช่น คํานามและบทความ และก้าวไปสู่พื้นที่ที่ซับซ้อนมากขึ้น เช่น กาลและการสร้างประโยค

1. คํานาม:

เริ่มต้นการเดินทางภาษามาลายาลัมของคุณด้วยการเรียนรู้คํานาม ซึ่งรวมถึงการทําความเข้าใจคํานามประเภทต่างๆ เช่น คํานามทั่วไปและคํานามเฉพาะ รูปแบบพหูพจน์ เช่น -kal และ -mar และการใช้คําลงท้ายกรณีสําหรับความสัมพันธ์ เช่น ตําแหน่งและการครอบครอง

2. บทความ:

มาลายาลัมไม่มีบทความที่แน่นอนหรือไม่แน่นอน ความแน่นอนและความไม่แน่นอนแสดงออกผ่านบริบท การสาธิตเช่น ee this และ aa that และตัวเลขเช่น oru one ที่ทํางานเหมือน a หรือ an

3. คําคุณศัพท์:

คําคุณศัพท์ในภาษามาลายาลัมมักนําหน้าคํานามและไม่เห็นด้วยในเพศหรือจํานวน เรียนรู้วิธีแสดงองศา ซึ่งมักจะใช้ kooduthal สําหรับการเปรียบเทียบและ ettavum สําหรับสุดยอด ตลอดจนรูปแบบเพรดิเคตทั่วไป

4. คําสรรพนาม/ตัวกําหนด:

สรรพนามและตัวกําหนดมีความสําคัญในภาษามาลายาลัม สรรพนามส่วนบุคคลบ่งบอกถึงความสุภาพและระยะห่างทางสังคม และมีความแตกต่างที่ครอบคลุมและพิเศษสําหรับเรา การครอบครองมักเกิดขึ้นด้วยคําต่อท้ายสัมพันธ์ -ute และตัวกําหนดรวมถึงการสาธิตและตัวระบุเช่น ella all และ chila some

5. คํากริยา:

คํากริยาภาษามาลายาลัมเปลี่ยนรูปแบบตามกาลและแง่มุมมากกว่าบุคคลหรือตัวเลข เริ่มต้นด้วยรูปแบบปัจจุบัน -unnu และค่อยๆ สํารวจอดีตและอนาคต พร้อมกับความจําเป็นพื้นฐานและรูปแบบที่ไม่จํากัด

6. กาล:

หลังจากเชี่ยวชาญรูปแบบคํากริยาแล้ว ให้เจาะลึกลงไปในกาลมาลายาลัม ซึ่งรวมถึงการทําความเข้าใจปัจจุบัน -unnu รูปแบบในอดีต เช่น -i หรือ -ttu และอนาคต -um และวิธีการใช้แต่ละรูปแบบในบริบทที่แตกต่างกัน

7. การเปรียบเทียบที่ตึงเครียด:

การเปรียบเทียบกาลในภาษามาลายาลัมช่วยในการทําความเข้าใจลําดับของเหตุการณ์ การเปรียบเทียบคํากริยาเดียวกันในปัจจุบัน อดีต และอนาคตจะช่วยให้เข้าใจภาษามาลายาลัมได้ดีขึ้น

8. ก้าวหน้า:

ความก้าวหน้าในภาษามาลายาลัมมักแสดงด้วยปัจจุบัน -unnu ในบริบท และชัดเจนยิ่งขึ้นด้วยโครงสร้างรอบนอกโดยใช้ irikkuka เสริม เช่น ก้านกริยาบวก kkondu irikkuka เพื่อแสดงการกระทําที่กําลังดําเนินอยู่

9. โปรเกรสซีฟที่สมบูรณ์แบบ:

ใช้เพื่อแสดงการกระทําที่ดําเนินต่อไปจนถึงจุดใดจุดหนึ่ง มาลายาลัมมักใช้กริยาก้านบวก kkondu irikkunnu สําหรับต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน และคํากริยากริยาบวก uṇṭu แสดงถึงความสมบูรณ์แบบที่เป็นผลลัพธ์

10. เงื่อนไข:

เงื่อนไขแสดงสถานการณ์สมมุติฐานและผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ ในภาษามาลายาลัม พวกมันถูกสร้างขึ้นด้วยคําลงท้ายเช่น -eṅkil และ -āl และการฝึกฝนให้เชี่ยวชาญจะเพิ่มความแตกต่างและความแม่นยําให้กับทักษะทางภาษาของคุณ

11. คําวิเศษณ์:

คําวิเศษณ์ในภาษามาลายาลัมปรับเปลี่ยนคํากริยา คําคุณศัพท์ หรือคําวิเศษณ์อื่นๆ พวกเขาให้ข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะ สถานที่ เวลา ระดับ และอื่นๆ และถูกสร้างขึ้นเป็นคําที่แยกจากกันหรือจากคําคุณศัพท์ ซึ่งมักมี -āyi

12. คําบุพบท:

ภาษามาลายาลัมใช้คําต่อท้ายและคําต่อท้ายตัวพิมพ์ใหญ่เป็นหลักมากกว่าคําบุพบท ความสัมพันธ์ของเวลา สถานที่ ทิศทาง และอื่นๆ แสดงออกผ่านการลงท้าย เช่น -il locative, -kku dative, -āl instrumental และตําแหน่งที่เกี่ยวข้อง

13. ประโยค:

สุดท้ายฝึกสร้างประโยค สิ่งนี้จะเกี่ยวข้องกับการใช้ประเด็นไวยากรณ์ที่เรียนรู้ก่อนหน้านี้ทั้งหมดในบริบท ด้วยลําดับหัวเรื่อง-วัตถุ-กริยาทั่วไปของมาลายาลัมและโครงสร้าง clausal จึงมั่นใจได้ถึงความเข้าใจที่ครอบคลุมของภาษามาลายาลัม