Voorwaardelijke taal - Servische grammatica

In de Servische grammatica wordt de voorwaardelijke gebruikt om mogelijke of hypothetische situaties uit te drukken. Er zijn drie soorten voorwaardelijke voorwaarden: eerste, tweede en derde voorwaardelijke.

De eerste voorwaardelijke wordt gebruikt om te praten over mogelijke toekomstige gebeurtenissen of acties. Het wordt gevormd door de tegenwoordige tijd in de hoofdzin te combineren met de tegenwoordige tijd in de ondergeschikte zin. Bijvoorbeeld: “Ako budem imao vremena, posetiću te” betekent “Als ik tijd heb, zal ik je bezoeken.”

De tweede voorwaardelijke wordt gebruikt om hypothetische of onwerkelijke situaties in het heden of de toekomst uit te drukken. Het wordt gevormd door de verleden tijd in de hoofdzin te combineren met de tegenwoordige tijd in de ondergeschikte zin. Bijvoorbeeld: “Da imam novca, putovao bih svetom” betekent “Als ik geld had, zou ik de wereld rondreizen.”

De derde voorwaardelijke wordt gebruikt om te praten over hypothetische of onwerkelijke situaties in het verleden. Het wordt gevormd door de voltooid verleden tijd in de hoofdzin te combineren met de verleden tijd in de ondergeschikte zin. Bijvoorbeeld: “Da sam imao šansu, odabrao bih drugačije” betekent “Als ik de kans had gehad, zou ik anders hebben gekozen.”

Het begrijpen en correct gebruiken van de voorwaardelijke voorwaarden in de Servische grammatica is essentieel voor het uitdrukken van mogelijkheden, hypothetische situaties en onwerkelijke omstandigheden.