Tijden zijn een fundamenteel aspect van de Engelse grammatica. Ze helpen ons over te brengen wanneer een actie plaatsvindt en geven context aan onze uitspraken. In het Engels zijn er drie hoofdtijden: verleden, heden en toekomst. Elke tijd heeft verschillende vormen om het tijdstip van de actie aan te geven.

De verleden tijd wordt gebruikt om te praten over acties die al hebben plaatsgevonden. We vormen het door “-ed” toe te voegen aan regelmatige werkwoorden of onregelmatige werkwoordsvormen te gebruiken. De tegenwoordige tijd verwijst naar acties die nu plaatsvinden of in het algemeen waar zijn. Het wordt gevormd door de basisvorm van het werkwoord te gebruiken of door een “-s” of “-es” toe te voegen voor onderwerpen in het enkelvoud van de derde persoon. De toekomende tijd spreekt over acties die later zullen plaatsvinden. We gebruiken vaak het werkwoord “zal” of “gaan naar” om het uit te drukken.

Het is belangrijk om te begrijpen wanneer u elke tijd correct moet gebruiken om de betekenis nauwkeurig over te brengen. Door tijden regelmatig te oefenen en hun basisvormen en regels te begrijpen, wordt dit aspect van de Engelse grammatica versterkt.