Voorwaardelijke oefeningen in de Engelse grammatica dienen als hulpmiddelen van onschatbare waarde voor het beheersen van hypothetische of mogelijke aandoeningen en hun gevolgen. Het oefenen van deze oefeningen vereist het begrip van nul, eerste, tweede, derde en gemengde voorwaardelijkheden, en helpt leerlingen hun vaardigheden in context, structuur en gebruik te perfectioneren.

Nul voorwaardelijke oefeningen behandelen echte of algemene feiten, waarbij de ‘als’-clausule en de hoofdzin in de tegenwoordige tijd worden gebruikt. Bijvoorbeeld: “Als je ijs verwarmt, smelt het.” De eerste voorwaardelijke oefeningen richten zich op reële, waarschijnlijke toekomstige situaties met bestaat uit ‘als’ plus een tegenwoordige enkelvoudige voorwaarde, gevolgd door een zal/kan/mag plus basiswerkwoordsresultaat. Bijvoorbeeld: “Als het regent, blijven we binnen.”

Met tweede voorwaardelijke oefeningen richten leerlingen zich op onwerkelijke, hypothetische huidige of toekomstige situaties en de daaruit voortvloeiende acties. De structuur bestaat uit ‘als’ plus een enkelvoudige voorwaarde uit het verleden, dan zou/zou / zou kunnen plus basiswerkwoord resultaat. Bijvoorbeeld: “Als ik de loterij zou winnen, zou ik de wereld rondreizen.”

Ten derde stellen voorwaardelijke oefeningen leerlingen in staat om onwerkelijke situaties uit het verleden en hun ingebeelde resultaten uit te drukken. De gebruikte structuur is ‘als’ plus een perfecte toestand in het verleden, dan zou hebben/zou kunnen/zou kunnen hebben plus voltooid deelwoord werkwoordresultaat. Voorbeeld: “Als ik harder had gestudeerd, was ik geslaagd voor het examen.”

Oefeningen met gemengde voorwaarden helpen leerlingen om een onwerkelijke toestand uit het verleden en de daaruit voortvloeiende huidige uitkomst uit te drukken. Bijvoorbeeld: “Als ik harder had gewerkt, had ik me een huis kunnen veroorloven.” Door bewust te oefenen, kunnen Engelse leerlingen gemakkelijk voorwaardelijke getallen onder de knie krijgen.