In Persian grammar, prepositional phrases (Dar Zabane Parsi, اصطلاحات حرف اضافه ای) are very common and serve to provide detailed information in a sentence. They are used to show location, time, direction, cause, and manner. A prepositional phrase begins with a preposition (حرف اضافه) and ends with a noun or pronoun, which is called the object of the preposition.
1. او *در باغچه* کار می کند. (in the garden)
2. بچه ها *بعد از غذا* وقت بازی کردن دارند. (after meal)
3. من *پیش از این* همیشه یک کتاب می خواندم. (before)
4. او *جلوی تلویزیون* نشسته است. (in front of)
5. کتابها *روی میز* باز است. (on the table)
6. سگ *زیر درخت* خوابیده بود. (under the tree)
7. او *در حالی که* تلویزیون نگاه می کرد يک بستنی خورد. (while)
8. ما *در کنار دریاچه* چادر زدیم. (next to)
9. بچه ها *به سمت اتاق* خود رفتند. (toward)
10. او *به جای من* رفت به مراسم. (instead of me)
Talkpal is AI-powered language tutor. Learn 57+ languages 5x faster with revolutionary technology.
