ภาษามราฐีซึ่งเป็นภาษาอินโด-อารยันส่วนใหญ่พูดในรัฐมหาราษฏระของอินเดียและเป็นภาษาราชการของภูมิภาค การเรียนรู้ภาษามราฐีอาจเป็นประสบการณ์ที่สมบูรณ์เนื่องจากเป็นการเปิดประตูสู่วัฒนธรรมประวัติศาสตร์และวรรณกรรมที่หลากหลาย ในการเรียนรู้ภาษามราฐีอย่างมีประสิทธิภาพสิ่งสําคัญคือต้องมีวิธีการที่มีโครงสร้างที่เน้นด้านต่างๆของภาษาเช่นไวยากรณ์คําศัพท์และการออกเสียง บทความนี้จะแนะนําคุณตลอดลําดับของการเรียนรู้หัวข้อไวยากรณ์มราฐีเริ่มต้นด้วยกาลคํากริยาคํานามและย้ายไปยังแนวคิดขั้นสูงเช่นเงื่อนไขและคําบุพบท

1. กาล:

กาลเป็นกระดูกสันหลังของภาษาใด ๆ เนื่องจากช่วยแสดงการกระทําหรือสถานะที่เกี่ยวข้องกับเวลา ในมราฐีมีสามกาลพื้นฐาน – อดีตปัจจุบันและอนาคต แต่ละกาลมีรูปแบบที่แตกต่างกันตามประเภทของการกระทํา (ง่ายต่อเนื่องสมบูรณ์แบบหรือสมบูรณ์แบบต่อเนื่อง) เริ่มต้นด้วยการเรียนรู้กาลที่เรียบง่ายแล้วไปยังกาลที่ซับซ้อนมากขึ้น

2. การเปรียบเทียบที่ตึงเครียด:

หลังจากเข้าใจกาลพื้นฐานแล้วสิ่งสําคัญคือต้องเรียนรู้วิธีเปรียบเทียบ การเปรียบเทียบที่ตึงเครียดช่วยให้คุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับการกระทําหรือเหตุการณ์หลายอย่างที่เกิดขึ้นพร้อมกันหรือในกรอบเวลาที่แตกต่างกัน สิ่งนี้ช่วยในการสร้างประโยคที่ซับซ้อนและแสดงความคิดที่หลากหลายขึ้น

3. คํากริยา:

คํากริยาเป็นคําการกระทําที่แสดงถึงการกระทําหรือสถานะในประโยค ในภาษามราฐีคํากริยาจะถูกผันเพื่อบ่งบอกถึงกาลลักษณะอารมณ์และเสียง เรียนรู้กฎการผันคํากริยาพื้นฐานและรูปแบบคํากริยาต่างๆเพื่อเพิ่มทักษะการสร้างประโยคของคุณ

4. คํานาม:

คํานามคือคําที่แสดงถึงผู้คนสถานที่สิ่งของหรือความคิด คํานามภาษามราฐีมีเพศ (ผู้ชาย ผู้หญิง หรือเพศเมีย) และถูกผันสําหรับจํานวน (เอกพจน์หรือพหูพจน์) และกรณี (โดยตรง เฉียง หรือครอบครอง) ทําความคุ้นเคยกับรูปแบบคํานามที่แตกต่างกันและการใช้งานในประโยค

5. บทความ:

ภาษามราฐีไม่มีคำนำหน้านามเช่น ‘a’, ‘an’ หรือ ‘the’ อย่างไรก็ตามมีสรรพนามและตัวกําหนดที่แสดงให้เห็นถึงวัตถุประสงค์ที่คล้ายคลึงกัน เรียนรู้วิธีใช้สรรพนามและตัวกําหนดเหล่านี้เพื่อระบุหรือระบุคํานามในประโยค

6. คําสรรพนาม/ตัวกําหนด:

สรรพนามแทนที่คํานามเพื่อหลีกเลี่ยงการทําซ้ําในขณะที่ตัวกําหนดระบุหรือ จํากัด ความหมายของคํานาม ในภาษามราฐีสรรพนามและตัวกําหนดเห็นด้วยในเพศและจํานวนด้วยคํานามที่พวกเขาแทนที่หรือแก้ไข เรียนรู้รูปแบบต่างๆและการใช้งานที่เหมาะสมเพื่อปรับปรุงการสร้างประโยคของคุณ

7. คําคุณศัพท์:

คําคุณศัพท์อธิบายหรือแก้ไขคํานาม โดยให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคุณสมบัติหรือคุณลักษณะ ในภาษามราฐีคําคุณศัพท์เห็นด้วยกับเพศและจํานวนด้วยคํานามที่พวกเขาแก้ไข เรียนรู้รูปแบบคําคุณศัพท์ต่างๆและการใช้งานที่ถูกต้องในประโยค

8. คําวิเศษณ์:

คําวิเศษณ์ให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคํากริยา คําคุณศัพท์ หรือคําวิเศษณ์อื่นๆ โดยอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อใด ที่ไหน หรือในระดับใด เรียนรู้คําวิเศษณ์ประเภทต่างๆและการจัดวางในประโยคเพื่อพัฒนาทักษะภาษาของคุณ

9. เงื่อนไข:

เงื่อนไขแสดงสถานการณ์สมมุติฐานหรือเงื่อนไขและผลกระทบที่เป็นไปได้ ในมราฐีมีเงื่อนไขสามประเภท – จริงไม่จริงและผสม เรียนรู้โครงสร้างและการใช้งานของแต่ละประเภทเพื่อแสดงความคิดและสถานการณ์ที่ซับซ้อน

10. คําบุพบท:

คําบุพบทเป็นคําที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่างคํานาม (หรือสรรพนาม) และคําอื่น ๆ ในประโยค พวกเขาระบุสถานที่ทิศทางเวลาหรือความสัมพันธ์อื่น ๆ เรียนรู้คําบุพบททั่วไปในภาษามราฐีและการใช้ในประโยค

11. ประโยค:

สุดท้ายฝึกสร้างประโยคที่เรียบง่ายและซับซ้อนโดยใช้กฎไวยากรณ์และคําศัพท์ที่คุณได้เรียนรู้ เน้นที่โครงสร้างประโยค