แบบฝึกหัดไวยากรณ์ Pashto

หัวข้อไวยากรณ์ภาษาปัชโต

การเรียนรู้ภาษาใหม่ อาจเป็นความพยายามที่ท้าทายแต่คุ้มค่า ภาษาปัชโตซึ่งเป็นภาษาอิหร่านตะวันออกที่พูดส่วนใหญ่ในอัฟกานิสถานและปากีสถานก็ไม่มีข้อยกเว้น ด้วยคุณสมบัติและโครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ การเรียนรู้ ภาษา Pashto จึงต้องใช้วิธีการอย่างเป็นระบบในการทําความเข้าใจไวยากรณ์ คู่มือนี้สรุปประเด็นสําคัญของ ไวยากรณ์ภาษา Pashto ตามลําดับตรรกะสําหรับ การเรียนรู้ภาษา โดยเริ่มจากพื้นฐาน เช่น คํานามและบทความ และก้าวไปสู่พื้นที่ที่ซับซ้อนมากขึ้น เช่น กาลและการสร้างประโยค

1. คํานาม:

เริ่มต้นการเดินทางภาษา Pashto ของคุณด้วยการเรียนรู้คํานาม ซึ่งรวมถึงการทําความเข้าใจคํานามประเภทต่างๆ เช่น คํานามทั่วไปและคํานามที่เหมาะสม เพศทางไวยากรณ์ และรูปแบบพหูพจน์

2. บทความ:

บทความในภาษา Pashto ทํางานแตกต่างจากภาษาอังกฤษ ภาษาปัชโตไม่มีบทความที่แน่นอน และความไม่แน่นอนมักจะไม่มีเครื่องหมายหรือแสดงด้วยตัวเลข “หัน” ซึ่งหมายถึง “ก” เรียนรู้วิธีแสดงความแน่นอนผ่านบริบท การสาธิต และลําดับคํา

3. คําคุณศัพท์:

คําคุณศัพท์ในภาษา Pashto มักจะนําหน้าคํานาม คุณจะต้องเรียนรู้เกี่ยวกับเสียงตัวเชื่อมโยง ที่ใช้ระหว่างคํานามและตัวดัดแปลงในหลายบริบท และวิธีสร้างคําเปรียบเทียบและสุดยอด ซึ่งโดยทั่วไปจะใช้ “tar” และ “tar tulo”

4. คําสรรพนาม/ตัวกําหนด:

คําสรรพนามและตัวกําหนดเป็นสิ่งสําคัญในภาษาปัชโต พวกเขาแทนที่คํานามและให้ข้อมูลเกี่ยวกับบุคคล จํานวน เพศ การครอบครอง และปริมาณ สรรพนามภาษา Pashto มีรูปแบบโดยตรงและเฉียง และการครอบครองมักถูกทําเครื่องหมายด้วยอนุภาค “da” หรือด้วยคําสรรพนาม clitics

5. คํากริยา:

คํากริยาภาษา Pashto มีรูปแบบที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับกาล แง่มุม อารมณ์ เสียง บุคคล และตัวเลข คํากริยาหลายคําเป็นคําประสม มักใช้ “kol” do หรือ “kedal” be done เริ่มต้นด้วยกาลปัจจุบันและความจําเป็น แล้วค่อยๆ สํารวจกาลในอดีตและอนาคต

6. กาล:

หลังจากเชี่ยวชาญรูปแบบคํากริยาแล้ว ให้เจาะลึกลงไปในระบบกาลและแง่มุมของภาษา Pashto ซึ่งรวมถึงการทําความเข้าใจในปัจจุบัน อดีต และอนาคต ตลอดจนความแตกต่างระหว่างแง่มุมที่ไม่สมบูรณ์และสมบูรณ์แบบ และวิธีการใช้ในบริบทต่างๆ

7. การเปรียบเทียบที่ตึงเครียด:

การเปรียบเทียบกาลในภาษา Pashto ช่วยในการทําความเข้าใจแง่มุมและลําดับของเหตุการณ์ การเปรียบเทียบคํากริยาเดียวกันในกาลต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอดีตที่สมบูรณ์แบบกับอดีตที่ไม่สมบูรณ์แบบ จะช่วยให้เข้าใจภาษา Pashto ได้ดีขึ้น

8. ก้าวหน้า:

แง่มุมที่ก้าวหน้าในภาษา Pashto มักแสดงออกด้วยปัจจุบันที่เรียบง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคํากริยาประสม เช่น “kar kol” ทํางาน นอกจากนี้ยังสามารถทําให้ชัดเจนโดยใช้คําคุณศัพท์แบบมีส่วนร่วม เช่น “rawan” ไปพร้อมกับคํากริยา “to be”

9. โปรเกรสซีฟที่สมบูรณ์แบบ:

ความหมายนี้มักแสดงออกด้วยนิพจน์เวลาและโครงสร้างเชิงแง่มุม เช่น “keghegi … che + ปัจจุบัน” มันเกิดขึ้นที่ … หรือโดยการรวมรูปแบบการมีส่วนร่วมกับรูปแบบ “to be” ในอดีต ขึ้นอยู่กับคํากริยาและบริบท

10. เงื่อนไข:

เงื่อนไขแสดงสถานการณ์สมมุติฐานและผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ ในภาษาปัชโต ให้ใช้ “ka” สําหรับ if สภาพจริงมักใช้รูปแบบปัจจุบันหรืออนาคต ในขณะที่สภาวะสมมุติหรือข้อเท็จจริงใช้รูปแบบในอดีตและอาจรวมถึงอนุภาค “ba” เพื่อแสดงความจะ

11. คําวิเศษณ์:

คําวิเศษณ์ในภาษา Pashto แก้ไขคํากริยา คําคุณศัพท์ หรือคําวิเศษณ์อื่นๆ พวกเขาให้ข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะ สถานที่ เวลา ระดับ และอื่นๆ และมักเกิดจากคําคุณศัพท์หรือแสดงด้วยวลีบุพบท

12. คําบุพบท:

คําบุพบทเชื่อมโยงคําและวลีเข้าด้วยกัน ในภาษาปัชโต คําบุพบททั่วไป ได้แก่ “pa” “la” “tar” “par” และ “da” พวกเขาแสดงความสัมพันธ์ของเวลา สถานที่ ทิศทาง แหล่งที่มา การครอบครอง และอื่นๆ และอาจต้องใช้สรรพนามในรูปแบบเฉียง

13. ประโยค:

สุดท้ายฝึกสร้างประโยค โดยทั่วไป Pashto จะเป็นไปตามลําดับคํากริยาวัตถุของหัวเรื่อง โดยคํากริยามักจะอยู่ท้าย สิ่งนี้จะเกี่ยวข้องกับการใช้ประเด็นไวยากรณ์ที่เรียนรู้ก่อนหน้านี้ทั้งหมดในบริบท จึงมั่นใจได้ว่ามีความเข้าใจอย่างครอบคลุมเกี่ยวกับภาษา Pashto