Bij het leren van de Franse grammatica zijn oefeningen voor zinsbouw van het grootste belang. Dit type oefening omvat de constructie en deconstructie van Franse zinnen, waardoor de leerlingen beter begrijpen hoe gedachten logisch zijn geordend in het Frans. In tegenstelling tot het Engels, waar de zinsbouw relatief rigide is, biedt het Frans een flexibele zinsbouw op basis van de regels van onderwerp-werkwoord-object.

Belangrijke elementen zoals voornaamwoorden, werkwoorden, lidwoorden, voegwoorden, bijvoeglijke naamwoorden en voorzetsels worden in verschillende volgorde gebruikt om betekenis te creëren en een genuanceerde betekenis in het Frans over te brengen. In een oefening kunnen studenten bijvoorbeeld zinnen in het Engels krijgen en deze in het Frans moeten vertalen, of de taak krijgen om ongeorganiseerde Franse woorden om te zetten in samenhangende zinnen.

De oefening voor het plaatsen van bijvoeglijke naamwoorden in het Frans is bijzonder verhelderend. In tegenstelling tot het Engels, waar bijvoeglijke naamwoorden vaak voorafgaan aan het zelfstandig naamwoord, volgen Franse bijvoeglijke naamwoorden meestal het zelfstandig naamwoord dat ze wijzigen, hoewel er uitzonderingen op deze regel zijn.

Oefeningen voor zinnenstructuur helpen studenten ook om het gebruik van onderwerpsvoornaamwoorden en werkwoordvervoeging onder de knie te krijgen. Bijvoorbeeld het herkennen van de gewijzigde uitgangen van werkwoorden als de voornaamwoorden van het onderwerp veranderen.

Bovendien bieden deze oefeningen de mogelijkheid om veel te oefenen met het gebruik van ontkenning in Franse zinnen, waardoor het begrip van de taalstructuur van de leerlingen wordt uitgedaagd. Zinsbouwoefeningen spelen dus een fundamentele rol bij het beheersen van de Franse grammatica.