تمرینات گرامر سینهالی

مباحث گرامر سینهالی

یادگیری یک زبان جدید می تواند یک تلاش چالش برانگیز و در عین حال ارزشمند باشد. سینهالی، یک زبان هندوآریایی که عمدتا در سریلانکا صحبت می شود، از این قاعده مستثنی نیست. یادگیری سینهالی با ویژگی ها و ساختارهای منحصر به فرد خود نیاز به رویکردی سیستماتیک برای درک دستور زبان آن دارد. این راهنما حوزه های کلیدی گرامر سینهالی را در یک توالی منطقی برای یادگیری زبان تشریح می کند، از اصول اولیه مانند اسم ها و مقالات شروع می شود و به حوزه های پیچیده تر مانند زمان ها و ساخت جمله می رسد.

1. اسم ها:

سفر زبان سینهالی خود را با یادگیری اسم ها آغاز کنید. این شامل درک دسته بندی های مختلف اسم ها، مانند اسامی مشترک و خاص و همچنین اشکال جمع آنها و نحوه بیان عدد و قطعیت در متن است.

2. مقالات:

سینهالی از حروف معین یا نامعین مانند انگلیسی استفاده نمی کند. نامشخص بودن با اسامی شمارش اغلب با پسوندی مانند -ek یا -ak نشان داده می شود، در حالی که قطعیت معمولا با زمینه و ذراتی مانند نشانگر شی خاص -wa نشان داده می شود.

3. صفت ها:

صفت ها در سینهالی معمولا قبل از اسم هایی که اصلاح می کنند می آیند. آنها به طور کلی از نظر تعداد یا جنسیت تغییر نمی کنند. بیاموزید که چگونه مقایسه ای را با wada به معنای بیشتر و روش های رایج برای بیان برتر، اغلب با نشانگرهای tama و تاکید، تشکیل دهید.

4. ضمایر / تعیین کننده ها:

ضمایر و تعیین کننده ها در سینهالی ضروری هستند. آنها منعکس کننده شخص، تعداد و سطوح ادب یا افتخارات هستند. مالکیت معمولا با نشانگر جنسی -ge نشان داده می شود. نمایشاتی مانند این و آن و کمیت کننده ها به مشخص کردن مرجع و کمیت کمک می کنند.

5. فعل ها:

افعال سینهالی بر اساس زمان، قطبیت و گاهی اوقات ادب، به جای شخص یا عدد، شکل خود را تغییر می دهند. با اشکال حال مورد استفاده در گفتار روزمره شروع کنید، سپس گذشته و آینده و همچنین الزامات و منفی ها را کشف کنید.

6. تنش ها:

پس از تسلط بر فرم های فعل، عمیق تر به زمان های سینهالی بپردازید. روی حال، گذشته و آینده تمرکز کنید و بیاموزید که چگونه معانی کامل با کمکی هایی مانند tiyenawa have و inna be در استفاده محاوره ای ساخته می شوند.

7. مقایسه تنش:

مقایسه زمان ها در سینهالی به درک توالی و جنبه رویدادها کمک می کند. استفاده از یک فعل در ساختارهای حال، گذشته، آینده و کامل مانند روشن می کند که چگونه سینهالی زمان و تکمیل را بیان می کند.

8. پیشرو:

مترقی در سینهالی بیانگر اقدامات مداوم است. معمولا با فعل -min به علاوه فعل inna to be شکل می گیرد و در گفتار روزمره شکل حال با -nawa اغلب معنای مداوم را نیز منتقل می کند.

9. پیشرفته کامل:

این برای بیان اقداماتی استفاده می شود که تا یک نقطه خاص در حال انجام بوده اند. سینهالی اغلب این را با ترکیباتی مانند فعل ماضی + inna برای نتیجه ادامه یا فعل ماضی + tiyenawa منتقل می کند تا بسته به زمینه، حالت ادامه را تا کنون نشان دهد.

10. شرایط:

شرطی ها موقعیت های فرضی و نتایج احتمالی انها را بیان می کنند. سینهالی از ذراتی مانند nam یا nang و الگوهای فعل شرطی برای علامت گذاری شرایط واقعی، فرضی و خلاف واقع استفاده می کند.

11. قیدها:

قیدها در سینهالی افعال، صفت ها یا قیدهای دیگر را تغییر می دهند. بسیاری از آنها با نشانگر ابزاری -in برای نشان دادن شیوه تشکیل می شوند و کلمات اختصاصی برای زمان، مکان، درجه و فرکانس وجود دارد.

12. حروف اضافه:

سینهالی در درجه اول از حروف اضافه و ذرات حروف بزرگ به جای حروف اضافه استفاده می کند. روابط زمان، مکان، جهت و سایر پیوندها با نشانگرهایی مانند -ṭa dative، -ge genitive، -in اشکال ابزاری و مکانی بیان می شوند.

13. احکام:

در نهایت، تمرین ساختن جملات. سینهالی معمولا از ترتیب کلمات مفعول فاعل پیروی می کند و برای سؤالات و تأکید به ذرات متکی است. این شامل استفاده از تمام نکات گرامری آموخته شده قبلی در زمینه است و از درک جامع زبان سینهالی اطمینان حاصل می کند.