1. Eğer hava güzel *olursa*, pikniğe gideriz. (Använd verbet ”olmak” i presens konditionalis)
2. Eğer param *olsaydı*, yeni bir araba alırdım. (Använd verbet ”olmak” i preteritum konjunktiv)
3. Eğer sen de gel *sen*, çok eğlenceli olur. (Använd verbet ”gelmek” i presens konditionalis)
4. Eğer o çalış *saydı*, sınavı geçerdi. (Använd verbet ”çalışmak” i preteritum konjunktiv)
5. Eğer erken kalk *arsan*, treni kaçırmazsın. (Använd verbet ”kalkmak” i presens konditionalis)
6. Eğer yağmur yağ *saydı*, dışarı çıkmazdık. (Använd verbet ”yağmak” i preteritum konjunktiv)
7. Eğer derslere iyi çalış *ırsan*, iyi not alırsın. (Använd verbet ”çalışmak” i presens konditionalis)
8. Eğer daha dikkatli *olmasaydın*, hata yapardın. (Använd verbet ”olmak” i preteritum konjunktiv, nekande form)
9. Eğer bana yardım *edersen*, işi kolaylaştırırsın. (Använd verbet ”yardım etmek” i presens konditionalis)
10. Eğer dün sinemaya git *seydik*, yeni filmi izlerdik. (Använd verbet ”gitmek” i preteritum konjunktiv)

1. Eğer yarın yağmur *yağarsa*, dışarı çıkmam. (Använd verbet ”yağmak” i presens konditionalis)
2. Eğer sınavı geç *ersen*, ailem çok mutlu olur. (Använd verbet ”geçmek” i presens konditionalis)
3. Eğer biraz daha çalış *saydın*, başarılı olurdun. (Använd verbet ”çalışmak” i preteritum konjunktiv)
4. Eğer erken *gidersen*, trene yetişirsin. (Använd verbet ”gitmek” i presens konditionalis)
5. Eğer o beni ar *arsa*, konuşuruz. (Använd verbet ”aramak” i presens konditionalis)
6. Eğer biz de seninle gelir *sek*, parti daha güzel olur. (Använd verbet ”gelmek” i presens konditionalis)
7. Eğer sen yemeği yap *arsan*, ben masayı kurarım. (Använd verbet ”yapmak” i presens konditionalis)
8. Eğer dün orada *olsaydım*, sana yardım ederdim. (Använd verbet ”olmak” i preteritum konjunktiv)
9. Eğer daha çok kitap *okursan*, kelimelerin artar. (Använd verbet ”okumak” i presens konditionalis)
10. Eğer hava soğuk *olursa*, kalın giyin. (Använd verbet ”olmak” i presens konditionalis)