Zelfstandige naamwoorden - Chinese grammatica

Zelfstandige naamwoorden spelen een sleutelrol in de Chinese grammatica omdat ze dienen als de bouwstenen van zinnen. In tegenstelling tot het Engels, waar zelfstandige naamwoorden over het algemeen niet van vorm veranderen, hebben Chinese zelfstandige naamwoorden geen meervoudsvormen of enkelvoudsvormen en zijn er geen lidwoorden (zoals “a” of “de”) die erbij horen.

Chinese zelfstandige naamwoorden worden meestal gevormd door twee of meer Chinese karakters te combineren. “学生” (xuéshēng) betekent bijvoorbeeld “student”, waarbij het teken “学” (xué) “studeren” betekent en “生” (shēng) “persoon” betekent.

Een ander belangrijk aspect van Chinese zelfstandige naamwoorden is het gebruik van classificatoren. Classificaties helpen bij het specificeren van de hoeveelheid of maat van een zelfstandig naamwoord bij het tellen of beschrijven van iets. Bij het tellen van pennen gebruiken we bijvoorbeeld de classificatie “支” (zhī), dus we zeggen “一支笔” (yī zhī bǐ). Op dezelfde manier gebruiken we, wanneer we naar een kopje thee verwijzen, de classificatie “杯” (bēi), dus zeggen we “一杯茶” (yī bēi chá).

Over het algemeen is het beheersen van het gebruik van zelfstandige naamwoorden in de Chinese grammatica van fundamenteel belang om zich nauwkeurig in de taal uit te drukken.