Perfect Progressive - Perzische grammatica

De Perfect Progressive-theorie in de Perzische grammatica verwijst naar een werkwoordstijd die de elementen van zowel de tegenwoordige tijd als de tegenwoordige progressieve tijd combineert. Het wordt gebruikt om een lopende actie uit te drukken die in het verleden is begonnen en nog steeds voortduurt in het heden, met de nadruk op de duur ervan.

In het Perzisch wordt de voltooid progressieve tijd gevormd door het gebruik van het hulpwerkwoord “هستم” (hastam), wat “zijn” betekent, gevolgd door het tegenwoordige deelwoord van het hoofdwerkwoord, en ten slotte het voltooid deelwoord van het werkwoord “کردن” (kardan), wat “doen” betekent.

Als we bijvoorbeeld zeggen “Ik heb gestudeerd”, zeggen we “من دارم مطالعه می کنم” (Man darame motale’e mikonam). Hier is “دارم” (darame) de tegenwoordige tijd van “zijn”, “مطالعه” (motale’e) is het tegenwoordige deelwoord van “studeren”, en “می کنم” (mikonam) is het tegenwoordige deelwoord van “doen”.

De voltooid progressieve tijd is een essentieel onderdeel van de Perzische grammatica, omdat het ons in staat stelt om lopende acties die in het verleden zijn begonnen en nog steeds in het heden plaatsvinden, levendig te beschrijven. Het voegt diepte en duur toe aan onze taal, waardoor we ons preciezer kunnen uitdrukken.