1. Dit is *ketāb-e man* (mijn boek). Let op dat “man” betekent “mijn”.
2. Zij leest *ketāb-e to* (jouw boek). “To” betekent “jouw”.
3. Hij draagt *kāmeš-e ū* (zijn overhemd). “Ū” betekent “zijn/haar”.
4. Wij wonen in *khāne-ye mā* (ons huis). “Mā” betekent “ons/onze”.
5. Jullie auto is *māšīn-e shomā*. “Shomā” betekent “jullie”.
6. Dit is *dastmāl-e ānhā* (hun zakdoek). “Ānhā” betekent “hun”.
7. Mijn pen is *qalām-e man*. Let op dat “man” ook hier “mijn” betekent.
8. Jouw tas is *kif-e to*. “To” betekent “jouw”.
9. Haar jurk is *poushāk-e ū*. “Ū” betekent hier “haar”.
10. Ons boek is *ketāb-e mā*. “Mā” betekent “ons/onze”.

1. Dit is *dast-e man* (mijn hand). “Man” betekent “mijn”.
2. Waar is *ketāb-e shomā*? (jouw boek). “Shomā” betekent “jouw”.
3. Hij vindt *māšīn-e ū* (zijn auto) mooi. “Ū” betekent “zijn/haar”.
4. Wij hebben *khāne-ye mā* gekocht. “Mā” betekent “ons/onze”.
5. Jullie hond is *sag-e shomā*. “Shomā” betekent “jullie”.
6. Hun tuin is groot: *bāgh-e ānhā*. “Ānhā” betekent “hun”.
7. Mijn broer heet Ali: *barādar-e man*. “Man” betekent “mijn”.
8. Jouw zus studeert: *khāhar-e to* gaat naar school. “To” betekent “jouw”.
9. Haar kamer is schoon: *otāgh-e ū* is netjes. “Ū” betekent “haar”.
10. Ons feest was leuk: *jashn-e mā* was gezellig. “Mā” betekent “ons/onze”.