1. 저 사람은 선생님*이다* (Hint: Gebruik ‘이다’ om te zeggen “is”).
2. 이 책은 한국어 책*이다* (Hint: Gebruik ‘이다’ om iets te identificeren).
3. 오늘은 월요일*이다* (Hint: ‘이다’ verbindt onderwerp met naamwoord).
4. 내 친구는 학생*이다* (Hint: Als je zegt “is een student”, gebruik je ‘이다’).
5. 저것은 사과*이다* (Hint: Gebruik ‘이다’ om te zeggen “dat is een appel”).
6. 이것은 내 집*이다* (Hint: ‘이다’ om bezit of identiteit te tonen).
7. 내 동생은 의사*이다* (Hint: ‘이다’ verbindt naamwoord met subject).
8. 서울은 대한민국의 수도*이다* (Hint: ‘이다’ om definities te geven).
9. 오늘 날씨는 맑음*이다* (Hint: ‘이다’ verbindt onderwerp met beschrijving).
10. 이 사람은 내 선생님*이다* (Hint: Gebruik ‘이다’ voor identificatie).

1. 나는 집에 책상*이 있다* (Hint: Gebruik ‘있다’ om bezit of locatie aan te geven).
2. 학교에 학생들이 많*이 있다* (Hint: ‘있다’ geeft aan dat iets ergens is).
3. 내 가방 안에 지갑*이 있다* (Hint: ‘있다’ voor aanwezigheid van object).
4. 공원에 사람들이 많*이 있다* (Hint: Gebruik ‘있다’ om aanwezigheid te beschrijven).
5. 방에 컴퓨터*가 있다* (Hint: ‘있다’ toont locatie van iets).
6. 차고에 차*가 있다* (Hint: ‘있다’ geeft bestaan of locatie aan).
7. 내 방에 창문*이 있다* (Hint: ‘있다’ beschrijft iets dat aanwezig is).
8. 가게에 신발이 많*이 있다* (Hint: ‘있다’ voor iets dat ergens aanwezig is).
9. 집에 강아지*가 있다* (Hint: ‘있다’ om bezit of aanwezigheid te tonen).
10. 도서관에 책들이 많*이 있다* (Hint: ‘있다’ om het bestaan van iets aan te geven).