In de Engelse grammatica spelen Possessives een belangrijke rol. Possessives worden gebruikt om eigendom of verbondenheid aan te geven. Ze helpen bij het identificeren van de relatie tussen mensen, dieren, voorwerpen en ideeën. In dit artikel zullen we de regels en gebruikswijzen van Possessives in het Engels verkennen.

Possessives zijn woorden of woordgroepen die aangeven dat iets toebehoort aan een persoon, dier, plaats of zaak. Ze geven een relatie van eigendom, verbondenheid of herkomst aan. In het Nederlands worden Possessives vaak gevormd door een ’s toe te voegen aan het einde van een woord, bijvoorbeeld: “Jan’s boek”. In het Engels worden Possessives anders gevormd, wat we verder zullen verkennen.

Het gebruik van ’s en s’ voor bezit

In het Engels wordt het bezit meestal aangeduid door middel van een apostrof (‘s) of in sommige gevallen alleen een apostrof (‘). De keuze tussen ’s en s’ hangt af van de vorm van het zelfstandig naamwoord waar het bezit aan wordt gekoppeld.

Enkelvoudige zelfstandige naamwoorden:
Voor enkelvoudige zelfstandige naamwoorden wordt ’s gebruikt om bezit aan te duiden. Bijvoorbeeld: “John’s car” (de auto van John).

Meervoudige zelfstandige naamwoorden:
Voor meervoudige zelfstandige naamwoorden die eindigen op een s, wordt alleen een apostrof (‘) gebruikt om bezit aan te duiden. Bijvoorbeeld: “The teachers’ lounge” (de lerarenkamer).

Meervoudige zelfstandige naamwoorden zonder s aan het einde:
Voor meervoudige zelfstandige naamwoorden die niet eindigen op een s, wordt ’s gebruikt om bezit aan te duiden. Bijvoorbeeld: “The children’s toys” (het speelgoed van de kinderen).

Bezitsvormen van persoonlijke voornaamwoorden

De bezitsvormen van persoonlijke voornaamwoorden worden gebruikt om bezit aan te duiden voor personen of dieren. Hier zijn de bezitsvormen van persoonlijke voornaamwoorden in het Engels:

• My (mijn)
• Your (jouw/uw)
• His (zijn)
• Her (haar)
• Its (zijn/haar – voor dieren en levenloze objecten)
• Our (onze)
• Your (jullie/uw)
• Their (hun)

Voorbeelden:

• This is my car. (Dit is mijn auto.)
• Is this your book? (Is dit jouw boek?)
• His house is big. (Zijn huis is groot.)
• Her cat is cute. (Haar kat is schattig.)
• The dog wagged its tail. (De hond zwiepte met zijn staart.)
• Our garden is full of flowers. (Onze tuin is vol met bloemen.)
• Are these your shoes? (Zijn dit jullie schoenen?)
• Their car is parked outside. (Hun auto staat buiten geparkeerd.)

Bezitsvormen van zelfstandige naamwoorden

Naast persoonlijke voornaamwoorden kunnen ook zelfstandige naamwoorden een bezitsvorm aannemen. Dit gebeurt door de juiste vorm van ’s of ‘ toe te voegen aan het zelfstandig naamwoord, afhankelijk van de vorm en betekenis ervan.

Enkelvoudige zelfstandige naamwoorden:
Voor enkelvoudige zelfstandige naamwoorden wordt ’s toegevoegd aan het einde om bezit aan te duiden. Bijvoorbeeld: car’s (van de auto), book’s (van het boek).

Meervoudige zelfstandige naamwoorden:
Voor meervoudige zelfstandige naamwoorden die eindigen op een s, wordt alleen een apostrof (‘) toegevoegd om bezit aan te duiden. Bijvoorbeeld: teachers’ (van de leraren), books’ (van de boeken).

Meervoudige zelfstandige naamwoorden zonder s aan het einde:
Voor meervoudige zelfstandige naamwoorden die niet eindigen op een s, wordt ’s toegevoegd om bezit aan te duiden. Bijvoorbeeld: women’s (van de vrouwen), children’s (van de kinderen).

Aanduiding van bezit bij onbepaalde voornaamwoorden

Onbepaalde voornaamwoorden zijn voornaamwoorden die naar een algemene persoon of zaak verwijzen. Ze worden vaak gebruikt om de bezitsvorm aan te duiden. Hier zijn enkele veelvoorkomende onbepaalde voornaamwoorden en hun bezitsvormen:

• Someone (iemand) – Someone’s
• Anyone (iedereen) – Anyone’s
• No one (niemand) – No one’s
• Everybody (iedereen) – Everybody’s
• Nobody (niemand) – Nobody’s

Voorbeelden:

• Is this someone’s bag? (Is dit iemand zijn tas?)
• I don’t know whose book this is. It could be anyone’s. (Ik weet niet van wie dit boek is. Het kan van iedereen zijn.)
• No one’s here at the moment. (Er is op dit moment niemand hier.)
• Everybody’s opinion is important. (Ieders mening is belangrijk.)
• Nobody’s perfect. (Niemand is perfect.)

Possessives met samengestelde zelfstandige naamwoorden

Samengestelde zelfstandige naamwoorden bestaan uit twee of meer woorden die samen een nieuw zelfstandig naamwoord vormen. Deze kunnen ook een bezitsvorm aannemen door ’s of ‘ toe te voegen aan het einde van de gehele woordgroep.

Voorbeelden:

• The mother-in-law’s house. (Het huis van de schoonmoeder.)
• This is my brother’s best friend. (Dit is de beste vriend van mijn broer.)
• The president-elect’s speech. (De toespraak van de president-elect.)

Het gebruik van Possessives met preposities

Possessives kunnen ook gebruikt worden in combinatie met preposities om specifieke relaties van bezit aan te geven. Hier zijn enkele veelvoorkomende voorbeelden:

Of

• The color of the car. (De kleur van de auto.)
• The top of the mountain. (De top van de berg.)

‘s

• The book of John. (Het boek van John.)
• The tail of the dog. (De staart van de hond.)

Met

• The house with the red door. (Het huis met de rode deur.)
• The girl with the blue eyes. (Het meisje met blauwe ogen.)

For

• A gift for you. (Een cadeau voor jou.)
• A present for her. (Een cadeau voor haar.)

About

• A story about the boy. (Een verhaal over de jongen.)
• A movie about love. (Een film over liefde.)

Het gebruik van Possessives met preposities kan de betekenis en relatie tussen woorden verduidelijken.

Conclusie

Possessives spelen een belangrijke rol in de Engelse grammatica. Ze helpen bij het aanduiden van eigendom en verbondenheid tussen personen, dieren, voorwerpen en ideeën. Door de juiste vorm van ’s of ‘ toe te voegen aan zelfstandige naamwoorden, persoonlijke voornaamwoorden en onbepaalde voornaamwoorden, kunnen we bezit op een correcte en duidelijke manier aangeven. Het begrijpen van de regels en gebruikswijzen van Possessives is essentieel voor het opbouwen van correcte zinnen en het communiceren in het Engels.