1. Bu, dün *gördüğüm* film çok güzeldi. (Usa la forma verbale relativa per “che ho visto”)
2. Kitap, *okuduğum* en ilginç kitaptı. (Forma verbale relativa per “che ho letto”)
3. Arkadaşım, bana *getirdiği* hediyeyi unuttum. (Forma verbale relativa per “che ha portato”)
4. Film, *izlediğimiz* sinema salonunda başladı. (Forma verbale relativa per “che abbiamo visto”)
5. Ev, geçen yıl *tamir edilen* binadır. (Forma verbale relativa per “che è stata riparata”)
6. Öğrenci, sınavı *başarıyla geçen* kişi oldu. (Forma verbale relativa per “che ha superato”)
7. Hoca, bize *anlattığı* konuyu iyi anlattı. (Forma verbale relativa per “che ha spiegato”)
8. Çiçekler, bahçede *açan* türler çok güzel. (Forma verbale relativa per “che sbocciano”)
9. Film, senin *beğendiğin* türdeydi. (Forma verbale relativa per “che ti è piaciuto”)
10. Adam, dün *görüşülen* toplantıya katıldı. (Forma verbale relativa per “che è stato discusso”)

1. Hava yağmur *yağdığı için* dışarı çıkmadık. (Usa la congiunzione causale “perché piove”)
2. Film bitince *eve gittik*. (Usa la congiunzione temporale “quando il film finisce”)
3. Sınavdan önce *çok çalıştım*. (Usa la congiunzione temporale “prima dell’esame”)
4. Sen gelmezsen *başlayacağız*. (Usa la congiunzione condizionale “se non vieni”)
5. Kitabı okuduktan sonra *anlamaya başladım*. (Usa la congiunzione temporale “dopo aver letto”)
6. Çok yorgundum, *bu yüzden* erken yattım. (Usa la congiunzione causale “perciò”)
7. Ders çalışırken *müzik dinledim*. (Usa la congiunzione temporale “mentre studiavo”)
8. Hava güzelse *pikniğe gideriz*. (Usa la congiunzione condizionale “se il tempo è bello”)
9. Ödevimi bitirince *oynayacağım*. (Usa la congiunzione temporale “quando finisco il compito”)
10. Çünkü çok çalıştı, *sınavı geçti*. (Usa la congiunzione causale “perché”)