1. Mən kitabı oxuyuram ki, o *maraqlıdır* (verbi ”maraqlı olmaq” preesensissä).
2. O, adamdır ki, hər zaman *kömək edir* (verbi ”kömək etmək” preesensissä).
3. Biz getdik şəhərə, harada ki, hava *gözəl idi* (menneisyys, verbi ”gözəl olmaq”).
4. Mənim dostumdur o, kim *hər şeyi bilir* (preesens, verbi ”bilmək”).
5. O, evə gəldi, sonra ki, işini *bitirdi* (mennyt aika, verbi ”bitirmək”).
6. Mən görürəm uşaqları, kimlər *parka gedirlər* (preesens, verbi ”getmək”).
7. O, adamdır ki, hər zaman *sözünü tutur* (preesens, verbi ”söz tutmaq”).
8. Biz gələcəyik, sonra ki, hava *istidir* (preesens, verbi ”isti olmaq”).
9. O, kitabı oxudu, hansı ki, çox *məşhurdur* (preesens, verbi ”məşhur olmaq”).
10. Mənə dedilər ki, sən artıq *hazırsan* (preesens, verbi ”hazır olmaq”).

1. Hava yağışlı olduğundan, biz evdə *qaldıq* (mennyt aika, verbi ”qalmaq”).
2. O, çox çalışdı ki, imtahanı *keçsin* (toivottu tulevaisuus, verbi ”keçmək”).
3. Mən kitabı oxuyanda, telefonum *zəng etdi* (mennyt aika, verbi ”zəng etmək”).
4. İşini bitirdikdən sonra, o, rahatlıqla *istirahət etdi* (mennyt aika, verbi ”istirahət etmək”).
5. O, gəlməyəcəyini dedi, çünki xəstə *idi* (mennyt aika, verbi ”olmaq”).
6. Biz yola çıxdıq, hava yaxşı *olduğuna görə* (mennyt aika, verbi ”olmaq”).
7. O, çox danışdı, ona görə də hamı onu *dinlədi* (mennyt aika, verbi ”dinləmək”).
8. Kitabı oxuyub başa düşdüm ki, mövzu çox *çətindir* (preesens, verbi ”çətin olmaq”).
9. Mən güləndə, o da mənimlə *güldü* (mennyt aika, verbi ”gülmək”).
10. O, işini vaxtında bitirdi, ona görə də rəhbər onu *mükafatlandırdı* (mennyt aika, verbi ”mükafatlandırmaq”).