1. Ég vona að hann *komi* á fundinn. (Använd konjunktiv presens av ”koma” – att komma)
2. Það er mikilvægt að hún *segði* sannleikann. (Använd konjunktiv presens av ”segja” – att säga)
3. Við óskum að þeir *lifi* í friði. (Använd konjunktiv presens av ”lifa” – att leva)
4. Hún vill að þú *gerir* þitt besta. (Använd konjunktiv presens av ”gera” – att göra)
5. Kennarinn krefst þess að nemandinn *vinni* heimavinnuna. (Använd konjunktiv presens av ”vinna” – att arbeta)
6. Það er nauðsynlegt að þú *hafir* peningana tilbúna. (Använd konjunktiv presens av ”hafa” – att ha)
7. Ég óska að veðrið *verði* gott á morgun. (Använd konjunktiv presens av ”verða” – att bli)
8. Hann vill að við *tökum* þátt í verkefninu. (Använd konjunktiv presens av ”taka” – att ta)
9. Það er mikilvægt að barnið *læri* nýja tungumálið. (Använd konjunktiv presens av ”læra” – att lära)
10. Við biðjum að þú *komir* tímanlega. (Använd konjunktiv presens av ”koma” – att komma)

1. Ég vildi að hann *kæmi* fyrr. (Använd konjunktiv imperfekt av ”koma” – att komma)
2. Hún óskar að þú *segðir* satt. (Använd konjunktiv imperfekt av ”segja” – att säga)
3. Við hefðum viljað að þeir *hlustuðu* betur. (Använd konjunktiv imperfekt av ”hlusta” – att lyssna)
4. Hann vildi að við *gerðum* það saman. (Använd konjunktiv imperfekt av ”gera” – att göra)
5. Kennarinn bað að nemandinn *lærði* meira. (Använd konjunktiv imperfekt av ”læra” – att lära)
6. Hún hafði von um að við *tökumst* á við verkefnið. (Använd konjunktiv imperfekt av ”taka” – att ta)
7. Ég vildi að þú *hafðir* meiri tíma. (Använd konjunktiv imperfekt av ”hafa” – att ha)
8. Þau báðu að við *verðum* ekki of sein. (Använd konjunktiv imperfekt av ”verða” – att bli)
9. Hann óskaði að ég *gerði* rétt val. (Använd konjunktiv imperfekt av ”gera” – att göra)
10. Við vonuðum að hún *segði* okkur sannleikann. (Använd konjunktiv imperfekt av ”segja” – att säga)