1. Ég borða matinn *því að* ég er svangur. (Använd en konjunktion som förklarar orsak)
2. Hún fer í búðina *og* kaupir brauð. (Använd en konjunktion som binder ihop två handlingar)
3. Við förum heim *eftir að* kennslan lýkur. (Använd en tidskonjunktion)
4. Hann lærir mikið *þótt* honum finnist það erfitt. (Använd en konjunktion som uttrycker trots)
5. Ég ætla að hringja *ef* þú þarft hjálp. (Använd en villkorskonjunktion)
6. Þú getur komið með mér *eða* þú getur verið heima. (Använd en konjunktion som uttrycker valmöjlighet)
7. Hún hló *þar sem* hann sagði brandarann. (Använd en konjunktion som anger plats)
8. Við þurfum að vinna, *svo að* verkefnið verði klárt. (Använd en konjunktion som visar syfte)
9. Ég veit ekki hvort hann kemur *eða* ekki. (Använd en konjunktion som uttrycker osäkerhet)
10. Þeir fara í sund *áður en* það byrjar að rigna. (Använd en konjunktion som anger tid före något)

1. Þegar ég *kem* heim, borða ég kvöldmat. (Använd rätt verbform efter tidskonjunktion)
2. Ég veit að þú *ert* búinn að gera heimanámið. (Använd rätt verbform efter að-sats)
3. Þú getur farið út þegar þú *hefur* lokið verkefninu. (Använd perfekt form av verbet)
4. Hann sagði að hann *vildi* koma á morgun. (Använd rätt verbform i indirekt tal)
5. Ef þú *vilt* hjálpa, þá er velkomið. (Använd presens form i villkorsmening)
6. Þótt hann *sé* þreyttur, vinnur hann áfram. (Använd rätt verbform efter þótt)
7. Við förum heim þegar veðrið *batnar*. (Använd rätt verbform i tidsmening)
8. Ég held að hún *kunni* að syngja vel. (Använd rätt verbform efter að-sats)
9. Hann þarf að fara ef hann *vill* ekki missa tímann. (Använd presens form i villkorsmening)
10. Þú verður að bíða þar til hann *er* tilbúinn. (Använd rätt verbform efter þar til)