1. Ben *geldim* çünkü hava çok soğuktu. (Huvudsatsens verb i dåtid)
2. Sen *okuyorsun* ama ben çalışıyorum. (Verb i pågående form)
3. O *gitmedi* çünkü hasta oldu. (Negativt verb i dåtid)
4. Biz *bekledik* ama o gelmedi. (Verb i dåtid)
5. Siz *anladınız* mı ne dedi? (Verb i dåtid, fråga)
6. Onlar *görüyorlar* ama konuşmuyorlar. (Verb i presens, båda)
7. Ben *yaptım* çünkü önemliydi. (Verb i dåtid)
8. Sen *dinliyorsun* ama anlamıyorsun. (Verb i pågående form)
9. O *geliyor* ve seni bekliyor. (Verb i presens)
10. Biz *çalışıyoruz* çünkü sınav var. (Verb i pågående form)

1. Eğer *gidersen*, seni bekleyeceğim. (Villkorsbisats med ”om”)
2. Çünkü *yağmur yağıyor*, dışarı çıkmayacağız. (Orsakssats med ”eftersom”)
3. Ne zaman *gelirse*, haber vereceğim. (Tidsbisats med ”när”)
4. -diği için *üzgünüm*, sınava geç kaldı. (Orsakssats med perfekt)
5. -mek istiyorum *çünkü* yeni şeyler öğrenmek istiyorum. (Orsakssats med ”för att”)
6. -ken *okuyordum* ama telefon çaldı. (Tidsbisats med ”medan”)
7. Eğer *çalışmazsan*, başarılı olamazsın. (Villkorsbisats med nekande)
8. -dığı halde *geldi*, çok yorgundu. (Koncessiv sats med ”trots att”)
9. -e kadar *bekledim* ama gelmedi. (Tidsbisats med ”tills”)
10. -dığında *arayacağım* seni, tamam mı? (Tidsbisats med ”när”)