1. Ég fór heim *því að* ég var þreyttur. (Använd konjunktionen som betyder ”because”)
2. Hún vildi koma, *en* hún gat ekki. (Använd konjunktionen som betyder ”but”)
3. Við ætlum að borða, *þegar* hann kemur. (Använd konjunktionen som betyder ”when”)
4. Ég læri íslensku *þó að* það sé erfitt. (Använd konjunktionen som betyder ”although”)
5. Hann fer í vinnuna *ef* hann finnur lykilinn. (Använd konjunktionen som betyder ”if”)
6. Þú getur farið heim *eftir að* þú hefur lokið verkefninu. (Använd konjunktionen som betyder ”after”)
7. Hún vill kaupa bókina, *þar sem* hún er áhugamaður um sögu. (Använd konjunktionen som betyder ”because” eller ”since”)
8. Við spiluðum fótbolta *á meðan* það rigndi. (Använd konjunktionen som betyder ”while”)
9. Ég veit ekki hvort hann kemur *eða* hún kemur. (Använd konjunktionen som betyder ”or”)
10. Hann segir að hann sé þreyttur, *svo* hann fer að sofa. (Använd konjunktionen som betyder ”so”)

1. Ég veit að hún *er* að vinna. (Verb i bisats, placeras efter subjektet)
2. Hann sagði mér að hann *hefði* lesið bókina. (Pluskvamperfektum i bisats)
3. Ef þú *vilt* koma, þá skaltu segja mér. (Verb i bisats efter ”ef”)
4. Hún þykir það gott að börnin *læri* nýtt tungumál. (Verb i bisats efter ”að”)
5. Þeir vildu vita hvort þú *gæti* hjálpað þeim. (Verb i bisats efter ”hvort”)
6. Ég vona að við *getum* hittst á morgun. (Verb i bisats)
7. Hann sagði að hann *hafi* fundið lykilinn. (Konjunktiv i bisats)
8. Það gleður mig að þú *hafir* komist aftur. (Konjunktiv i bisats)
9. Hún sagði að þeir *væru* að fara heim. (Verb i bisats)
10. Ég ætla að fara þegar ég *hef* lokið vinnunni. (Verb i huvudsats efter tidsadverbial)