1. کتابی که من دیروز خواندم بسیار جالب بود. (Use o pronome relativo que liga a oração subordinada ao substantivo “کتاب”).
2. مردی که در پارک است، دوست من است. (Indica a pessoa sobre a qual falamos).
3. خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنم بزرگ است. (Usado para indicar o lugar na oração relativa).
4. دختری که لباس قرمز پوشیده است، خواهر من است. (Pronome relativo para identificar a pessoa).
5. فیلمی که تماشا کردیم خیلی هیجان‌انگیز بود. (Ligação entre o substantivo “فیلم” e a oração).
6. کتابی که روی میز است مال من است. (Usa-se para indicar a posse ou relação).
7. مردی که کنار درخت ایستاده است معلم ماست. (Pronome relativo que se refere a “مرد”).
8. شهری که من در آن زندگی می‌کنم بزرگ است. (Indica o local na oração relativa).
9. داستانی که مادربزرگ تعریف کرد خیلی قدیمی است. (Usa-se para ligar a oração ao substantivo “داستان”).
10. کسی که به من کمک کرد بسیار مهربان بود. (Pronome relativo para uma pessoa desconhecida).

1. کتابی *که* من دیروز خریدم بسیار مفید است. (Use o pronome relativo que introduz a oração subordinada explicativa).
2. مردی *که* در خیابان ایستاده بود به من سلام کرد. (Pronome relativo para identificar o sujeito da oração).
3. خانه‌ای *که* کنار رودخانه است خیلی زیباست. (Indica o local na oração subordinada).
4. دختری *که* در کلاس نشسته است بهترین دانش‌آموز است. (Pronome relativo para explicar qual garota).
5. فیلمی *که* دیروز دیدیم بسیار جذاب بود. (Usado para conectar o objeto da oração).
6. کتابی *که* روی میز گذاشتی مال من است. (Pronome relativo para indicar posse).
7. مردی *که* در باغ کار می‌کند پدر من است. (Identifica o sujeito na oração subordinada).
8. شهری *که* من در آن به دنیا آمده‌ام کوچک است. (Pronome relativo para o local).
9. داستانی *که* پدربزرگم تعریف کرد خیلی قدیمی است. (Liga a oração ao substantivo “داستان”).
10. کسی *که* به من کمک کرد خیلی مهربان بود. (Pronome relativo para uma pessoa desconhecida).