1. Ben hatamı *kendim* fark ettim. (Use o pronome reflexivo para “eu”)
2. Sen bu işi *kendin* yapmalısın. (Use o pronome reflexivo para “tu/você”)
3. O her şeyi *kendi* seçti. (Use o pronome reflexivo para “ele/ela”)
4. Biz kararımızı *kendimiz* verdik. (Use o pronome reflexivo para “nós”)
5. Siz hatalarınızı *kendiniz* düzeltmelisiniz. (Use o pronome reflexivo para “vocês”)
6. Onlar işleri *kendileri* hallettiler. (Use o pronome reflexivo para “eles/elas”)
7. Ben bu kitabı *kendim* aldım. (Use o pronome reflexivo para “eu”)
8. Sen bu problemi *kendin* çözebilirsin. (Use o pronome reflexivo para “tu/você”)
9. O elbiseyi *kendi* dikti. (Use o pronome reflexivo para “ele/ela”)
10. Biz her şeyi *kendimiz* yapıyoruz. (Use o pronome reflexivo para “nós”)

1. Ben sabahları *kendim* uyanırım. (Use pronome reflexivo para “eu” e verbo “acordar”)
2. Sen sınav için *kendin* hazırlandın. (Use pronome reflexivo para “tu/você” e verbo “preparar”)
3. O yemeği *kendi* pişirdi. (Use pronome reflexivo para “ele/ela” e verbo “cozinhar”)
4. Biz projeyi *kendimiz* bitirdik. (Use pronome reflexivo para “nós” e verbo “terminar”)
5. Siz sorunu *kendiniz* çözdünüz. (Use pronome reflexivo para “vocês” e verbo “resolver”)
6. Onlar arabalarını *kendileri* tamir ettiler. (Use pronome reflexivo para “eles/elas” e verbo “consertar”)
7. Ben bu işi *kendim* yapacağım. (Use pronome reflexivo para “eu” e verbo “fazer”)
8. Sen hatanı *kendin* kabul ettin. (Use pronome reflexivo para “tu/você” e verbo “aceitar”)
9. O şarkıyı *kendi* söyledi. (Use pronome reflexivo para “ele/ela” e verbo “cantar”)
10. Biz evimizi *kendimiz* boyadık. (Use pronome reflexivo para “nós” e verbo “pintar”)