1. من می‌دانم که تو *می‌آیی* به مهمانی. (Verbo no futuro próximo que indica “vir”)
2. او گفت که دیروز در مدرسه *بود*. (Passado do verbo “estar”)
3. ما نمی‌دانیم چرا او آنجا *نماند*. (Negação no passado do verbo “ficar”)
4. اگر باران *ببارد*، ما به خانه می‌رویم. (Verbo no presente do subjuntivo de “chover”)
5. من فکر می‌کنم که این کتاب خیلی *جالب* است. (Adjetivo para algo interessante)
6. وقتی که تو تلفن را *برداری*، من حرف می‌زنم. (Verbo no presente do subjuntivo de “pegar”)
7. آنها گفتند که فردا به مسافرت *می‌روند*. (Futuro próximo do verbo “ir”)
8. هر وقت که او درس *خواند*، موفق می‌شود. (Passado simples do verbo “estudar”)
9. ما باید قبل از اینکه شب *بیاید*، کار را تمام کنیم. (Verbo no presente do subjuntivo de “vir”)
10. من مطمئنم که او نمی‌تواند این سوال را *پاسخ دهد*. (Verbo composto “responder”)

1. اگر تو *بخواهی*، ما می‌توانیم به سینما برویم. (Verbo no presente do subjuntivo de “querer”)
2. آنها فکر می‌کنند که هوا فردا *گرم* خواهد بود. (Adjetivo para temperatura alta)
3. من شنیدم که او در مسابقه *برنده شده است*. (Tempo composto para “ganhar”)
4. وقتی که باران تمام شود، ما *بیرون می‌رویم*. (Verbo no presente do indicativo “sair”)
5. او گفت که نمی‌تواند به جلسه *بیاید*. (Verbo no presente do subjuntivo “vir”)
6. ما باید قبل از اینکه او بیاید، خانه را *تمیز کنیم*. (Verbo no infinitivo “limpar”)
7. من مطمئنم که آنها فردا به مدرسه *می‌روند*. (Futuro próximo do verbo “ir”)
8. اگر تو درس بخوانی، نتایج خوبی *خواهی داشت*. (Futuro do verbo “ter”)
9. او گفت که نمی‌داند چرا برادرش *نیامده است*. (Tempo composto negativo “não veio”)
10. من امیدوارم که شما همه سوالات را *پاسخ دهید*. (Verbo no presente do subjuntivo “responder”)