1. Ne idem u školu jer *sam* bolestan. (Use o verbo “biti” no presente para indicar estado atual)
2. Kada *dođem* kući, zvat ću te. (Use o verbo “doći” no futuro próximo após conjunção temporal)
3. Iako *je* hladno, idemo na izlet. (Use verbo “biti” no presente para expressar condição)
4. Ako *budem* imao vremena, pomoći ću ti. (Use verbo “imati” no futuro para condição)
5. Znam da *voliš* čokoladu. (Use verbo “voleti” no presente para afirmar)
6. Rekla je da će *doći* sutra. (Use verbo “doći” no futuro para ação futura)
7. Moram ići jer *imam* sastanak. (Use verbo “imati” no presente para necessidade)
8. Dok *učim*, ne smijem se ometati. (Use verbo “učiti” no presente contínuo para ação simultânea)
9. Iako *je* umoran, nastavlja raditi. (Use verbo “biti” no presente para contraste)
10. Kada *završim* posao, idem kući. (Use verbo “završiti” no futuro próximo após conjunção temporal)

1. Ovo je čovjek koji *radi* u banci. (Use verbo “raditi” no presente para descrever sujeito)
2. Knjiga koju *sam* pročitao je zanimljiva. (Use verbo “biti” no presente para caracterizar objeto)
3. Tvoja sestra koja *živi* u Zagrebu dolazi sutra. (Use verbo “živeti” no presente para indicar localização)
4. Film koji *gledamo* je novi. (Use verbo “gledati” no presente para ação atual)
5. To je razlog zašto *sam* tužan. (Use verbo “biti” no presente para explicar motivo)
6. Kuća u kojoj *stanujem* je stara. (Use verbo “stanovati” no presente para localização)
7. Pesma koju *pevaš* je lepa. (Use verbo “pevati” no presente para ação)
8. Osoba koja *pomaže* nam je prijatelj. (Use verbo “pomoći” no presente para descrever pessoa)
9. Auto koji *je* parkiran ispred je moj. (Use verbo “biti” no presente para indicar posse)
10. Grad u kojem *se* rodio je poznat. (Use verbo “roditi se” no passado para indicar origem)