1. On je došao kući *kada* je pala kiša. (Use a conjunção temporal que indica “quando”)
2. Volim jesti voće *jer* je zdravo. (Conjunção causal que explica o motivo)
3. Neću izaći napolje *ako* bude hladno. (Conjunção condicional para indicar condição)
4. Rekao je da će doći *iako* je umoran. (Conjunção concessiva para indicar oposição)
5. Moramo da radimo naporno *da* bismo uspeli. (Conjunção final que indica propósito)
6. Pita me *zašto* kasniš na čas. (Palavra interrogativa para perguntar motivo)
7. Čekao sam te *dok* nisi završio posao. (Conjunção temporal que indica duração)
8. Odlazim kući *jer* sam umoran. (Conjunção causal explicando razão)
9. Ne znam *da li* će doći večeras. (Expressão interrogativa indireta para dúvida)
10. On je srećan *što* je položio ispit. (Conjunção que indica causa ou motivo)

1. Iako je padao sneg, *ona* je otišla u šetnju. (Pronome pessoal sujeito feminino)
2. Znam da ćeš uspeti *ako* se potrudiš. (Conjunção condicional)
3. Nisam mogao doći jer sam *bio* bolestan. (Verbo ‘biti’ no passado)
4. Pitala sam ga *gde* živi. (Palavra interrogativa para lugar)
5. On čita knjigu dok *sluša* muziku. (Verbo no presente para ação simultânea)
6. Učimo bósanski jezik *da* bismo putovali u Bosnu. (Conjunção final explicando objetivo)
7. Nismo otišli na izlet *zato što* je padala kiša. (Conjunção causal composta)
8. Želim da znam *kada* će početi sastanak. (Palavra interrogativa temporal)
9. Deca se igraju u parku *dok* roditelji razgovaraju. (Conjunção temporal)
10. Biće srećan *ako* dobije poklon. (Conjunção condicional)