1. Ես գիտեմ, որ նա *գիտի* (verbo “saber” no presente) շատ բան։
2. Երբ նա *եկավ* (pretérito do verbo “vir”), մենք արդեն պատրաստ էինք։
3. Ես կսովորեմ, եթե դու *օգնես* (subjuntivo presente do verbo “ajudar”) ինձ։
4. Նա չգիտեր, թե ինչպես *պատասխանել* (infinitivo do verbo “responder”) հարցին։
5. Եթե ձմեռը *տաքանա* (subjuntivo presente do verbo “esquentar”), ձյունը կհալվի։
6. Մենք կգնանք զբոսնելու, երբ արեւը *վառվի* (subjuntivo presente do verbo “brilhar”).
7. Իմ կարծիքով, նա *լավն է* (frase afirmativa no presente) այս իրավիճակում։
8. Երբ նա *հասավ* (pretérito do verbo “chegar”), դասը արդեն սկսվել էր։
9. Ես ուզում եմ, որ դու *իմանաս* (subjuntivo presente do verbo “saber”) ճշմարտությունը։
10. Մենք մնացինք տանը, քանի որ եղանակը *վատ էր* (pretérito do verbo “ser/estar”).

1. Նա կաշխատի այնքան ժամանակ, քանի դեռ նա *ուժեղ է* (frase afirmativa no presente).
2. Ես կվերադառնամ, երբ աշխատանքս *ավարտվի* (subjuntivo futuro do verbo “terminar”).
3. Մենք չգիտեինք, թե ինչու նա *չեկավ* (pretérito do verbo “vir”).
4. Եթե դու *սովորես* (subjuntivo presente do verbo “estudar”), հաջողություն կունենաս։
5. Նա ասաց, որ նա *կգա* (futuro do verbo “vir”) վաղը։
6. Երբ ես *հասա* (pretérito do verbo “chegar”), դու արդեն գնացել էիր։
7. Ես կսպասեմ, մինչև նա *հասնի* (subjuntivo presente do verbo “chegar”).
8. Նա չկարողացավ գալ, քանի որ նա *հիվանդ էր* (pretérito do verbo “ser/estar”).
9. Մենք կգնանք, եթե եղանակը *լավ լինի* (subjuntivo futuro do verbo “ser/estar”).
10. Նա ասաց, որ նա *գիտի* (verbo “saber” no presente) ճիշտ պատասխան։