1. من می‌دانم که تو *می‌آیی* (verbo vir no presente).
2. اگر باران *ببارد*، ما نمی‌رویم (conjunção condicional + verbo chover no presente).
3. او گفت که فردا *می‌آید* (verbo vir no futuro próximo).
4. چون او بیمار است، در خانه *مانده* است (verbo ficar no passado).
5. ما تا وقتی که درس تمام *نشود*، نمی‌توانیم بازی کنیم (negativo do verbo terminar no presente).
6. وقتی که تو به خانه *برسی*، من غذا خورده‌ام (verbo chegar no presente).
7. هرگاه که باران *بیاید*، هوا سرد می‌شود (verbo vir no presente).
8. آنها قبل از اینکه ما برسیم، *رفته‌اند* (verbo ir no passado perfeito).
9. اگر تو بخواهی، من کمک *خواهم کرد* (verbo ajudar no futuro).
10. چون که دیر شده است، ما باید برویم *خوابید* (verbo dormir no passado).

1. کتابی که من *خواندم* بسیار جالب بود (verbo ler no passado).
2. مردی که در خیابان ایستاده است، دوست من *است* (verbo ser no presente).
3. دختری که او با او صحبت می‌کند، خواهر من *است* (verbo ser no presente).
4. خانه‌ای که ما در آن زندگی *می‌کنیم* بزرگ است (verbo morar no presente).
5. فیلمی که دیدم خیلی خوب *بود* (verbo ser no passado).
6. کسی که به در زنگ زد، پستچی *بود* (verbo ser no passado).
7. دوستانی که در مهمانی بودند، همه خوشحال *بودند* (verbo ser no passado).
8. شهری که در آن متولد شده‌ام، تهران *است* (verbo ser no presente).
9. کتابی که او نوشته است، پر فروش *شده* است (verbo tornar-se no passado).
10. مردی که ماشینش خراب شده بود، کمک خواست و ما به او کمک *کردیم* (verbo ajudar no passado).