1. นี่คือ *ของฉัน* หนังสือ (Nota: “ของ” è la particella possessiva, “ฉัน” significa “io”).
2. นั่นคือ *ของเขา* บ้าน (Ricorda che “ของ” indica possesso, “เขา” significa “lui/lei”).
3. กระเป๋าเงินนี้เป็นของ *พ่อ* (Usa il nome della persona a cui appartiene, qui “พ่อ” = padre).
4. แมว *ของเธอ* กำลังนอนอยู่ (Possessivo con “ของ” + pronome “เธอ” = tu).
5. รถของ *แม่* สีแดง (Il nome possessivo segue sempre “ของ” + nome o pronome).
6. นี่คือเสื้อของ *ครู* (Il possessivo si forma con “ของ” + nome della persona).
7. หนังสือของ *นักเรียน* อยู่บนโต๊ะ (Usa “ของ” + nome per indicare possesso).
8. นี่คือบ้านของ *พวกเรา* (Pronome plurale “พวกเรา” = noi).
9. สุนัขของ *เพื่อน* กำลังวิ่ง (“ของ” + sostantivo possessore).
10. ดินสอของ *ฉัน* อยู่ในกระเป๋า (Possessivo con “ของ” + pronome personale).

1. นี่คือรถของ *ฉัน* (Usa il pronome personale che indica “io”).
2. บ้านหลังนี้เป็นของ *เขา* (Il pronome per “lui/lei”).
3. หนังสือเล่มนี้เป็นของ *ครู* (Nome della persona che possiede l’oggetto).
4. น้องสาวของ *ฉัน* กำลังเรียนหนังสือ (Pronome personale per “io”).
5. กระเป๋านี้เป็นของ *เธอ* (Pronome per “tu”).
6. นี่คือของขวัญจาก *พวกเรา* (Pronome plurale per “noi”).
7. สัตว์เลี้ยงของ *พ่อ* ชื่อแมวเหมียว (Nome familiare che possiede l’animale).
8. เสื้อของ *แม่* สีฟ้า (Nome familiare femminile).
9. นี่คือบ้านของ *เพื่อน* ฉัน (Sostantivo possessore).
10. นาฬิกาของ *เขา* หายไป (Pronome personale per “lui/lei”).