1. Ben okula gittim *ve* arkadaşlarımla buluştum. (Utilisez la conjonction qui signifie « et » en turc).
2. Hava çok soğuktu *ama* dışarı çıktık. (Utilisez la conjonction qui signifie « mais » en turc).
3. Ders çalıştım *çünkü* sınavım vardı. (Conjonction qui signifie « parce que »).
4. Film izledik *ve* yemek yedik. (Conjonction « et »).
5. Kitap okudum *ama* anlamadım. (Conjonction « mais »).
6. Sabah erken kalktım *çünkü* işe gitmem gerekiyordu. (Conjonction « parce que »).
7. O uyudu *ve* biz dışarı çıktık. (Conjonction « et »).
8. Yağmur yağdı *ama* biz yürüdük. (Conjonction « mais »).
9. Çok çalıştım *çünkü* başarılı olmak istiyorum. (Conjonction « parce que »).
10. Film güzeldi *ve* müzik harikaydı. (Conjonction « et »).

1. Bu, dün gördüğüm *kitap* çok ilginçti. (Mot qui désigne « livre » en turc).
2. Bana yardım eden kişi *arkadaşım*dır. (Mot pour « ami »).
3. Dün aldığım elbise *çok* güzel. (Adverbe signifiant « très »).
4. Okuldan sonra gittiğim yer *park*tır. (Lieu public avec des arbres et des bancs).
5. Sana anlattığım hikaye *gerçek*ti. (Adjectif signifiant « vrai »).
6. Yarın gideceğimiz şehir *İstanbul*dur. (Une grande ville en Turquie).
7. Görmek istediğim film *yeni* çıktı. (Adjectif signifiant « nouveau »).
8. Evde bıraktığım anahtar *masa* üzerindeydi. (Meuble où on pose des objets).
9. Dün konuştuğum öğretmen *çok* bilgiliydi. (Adverbe « très »).
10. Bugün okuyacağımız kitap *kütüphane*de var. (Endroit avec beaucoup de livres).