Exercice 1 : Utilisation du subjonctif pour exprimer le souhait ou la nécessité
2. Կարելի է, որ նա *խոսի* այս հարցի մասին (subjonctif pour « parler »).
3. Կցանկանայի, որ մենք *մնանք* տանը այսօր (subjonctif du verbe « rester »).
4. Անհրաժեշտ է, որ դուք *լսեք* ուսուցչին (subjonctif du verbe « écouter »).
5. Ես ուզում եմ, որ նա *գրի* նամակը (subjonctif du verbe « écrire »).
6. Կհավանեի, որ նրանք *աշխատեն* միասին (subjonctif du verbe « travailler »).
7. Մայրիկը ցանկանում է, որ մենք *ուտենք* առողջ սնունդ (subjonctif du verbe « manger »).
8. Շնորհակալ կլինեմ, եթե դու *խնդրես* օգնություն (subjonctif du verbe « demander »).
9. Հուսով եմ, որ դու *հասկանաս* իմ խոսքը (subjonctif du verbe « comprendre »).
10. Առաջարկում եմ, որ նա *գործի* արագ (subjonctif du verbe « agir »).
Exercice 2 : Le subjonctif après certaines conjonctions et expressions
2. Որքան էլ որ նա *ուզի* օգնել, նա չի կարող (subjonctif du verbe « vouloir »).
3. Հուսով եմ, որ դու *հասցնես* հանդիպմանը (subjonctif du verbe « arriver à temps »).
4. Թեև նա *գիտի* պատասխանն, չի ասում (subjonctif du verbe « savoir »).
5. Եթե դու *լինեիր* այստեղ, ամեն ինչ լավ կլիներ (subjonctif du verbe « être »).
6. Չնայած որ նրանք *աշխատեն* շատ, արդյունքը դեռ չկա (subjonctif du verbe « travailler »).
7. Մինչև նա *գա*, սպասենք (subjonctif du verbe « venir »).
8. Թույլ տուր, որ ես *խոսեմ* քեզ հետ (subjonctif du verbe « parler »).
9. Միշտ ավելի լավ է, որ դու *մտածես* նախքան խոսելը (subjonctif du verbe « penser »).
10. Չնայած դժվարություններին, նրանք *հավատան* հաջողությանը (subjonctif du verbe « croire »).