تمرینات گرامر Oriya

مباحث گرامر اوریا

یادگیری یک زبان جدید می تواند یک تلاش چالش برانگیز و در عین حال ارزشمند باشد. اوریا، یک زبان هندوآریایی که عمدتا در ایالت اودیشا هند صحبت می شود، از این قاعده مستثنی نیست. یادگیری اوریا با ویژگی ها و ساختارهای خاص خود نیاز به رویکردی سیستماتیک برای درک دستور زبان آن دارد. این راهنما حوزه های کلیدی گرامر اوریا را در یک توالی منطقی برای یادگیری زبان تشریح می کند، از اصول اولیه مانند اسم ها و مقالات شروع می شود و به حوزه های پیچیده تر مانند زمان ها و ساخت جمله می رسد.

1. اسم ها:

سفر زبان اوریا خود را با یادگیری اسم ها آغاز کنید. این شامل درک دسته بندی های مختلف اسم ها مانند اسم های مشترک و خاص و همچنین اشکال جمع آنها است. توجه داشته باشید که اوریا به طور کلی فاقد جنسیت دستوری است و از نشانگرهای جمع مانند -mane برای افراد و -gudika برای اشیاء استفاده می کند.

2. مقالات:

اوریا مانند انگلیسی از حروف معین یا نامشخص استفاده نمی کند. قطعیت معمولا از طریق زمینه یا نمایشاتی مانند این و آن بیان می شود و در صورت لزوم می توان با عددی نامشخص بودن منتقل کرد.

3. صفت ها:

صفت ها در اوریا معمولا قبل از اسم هایی هستند که اصلاح می کنند. آنها معمولا از نظر تعداد یا جنسیت تغییر شکل نمی دهند. بیاموزید که چگونه مقایسه ها و برترها را تشکیل دهید، اغلب از کلماتی مانند adhika برای بیشتر، sabuthu برای اکثر و نشانگر tharu برای than استفاده کنید.

4. ضمایر / تعیین کننده ها:

ضمایر و تعیین کننده ها در اوریا ضروری هستند. آنها اسم ها را جایگزین می کنند و اطلاعاتی در مورد کمیت، مالکیت و موارد دیگر ارائه می دهند. اوریا در ضمایر دوم شخص دارای سطوحی از ادب است و مالکیت معمولا با واژک جنسیتی -ra مشخص می شود. تظاهرات و کمیت ها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.

5. فعل ها:

افعال اوریا بسته به زمان، جنبه، حالت و گاهی سطح افتخاری اشکال مختلفی دارند. با اشکال حال شروع کنید، از جمله عادت و مترقی، سپس گذشته و آینده را کشف کنید. اشکال اسم مصدر یا فعل را در -iba یا -ba بیاموزید.

6. تنش ها:

پس از تسلط بر فرم های فعل، عمیق تر به زمان ها و جنبه های اوریا بپردازید. تفاوت بین عادتی حال، حال پیشرو، گذشته کامل، گذشته مترقی و آینده و نحوه استفاده از آنها در زمینه های مختلف را درک کنید.

7. مقایسه تنش:

مقایسه زمان ها در اوریا به درک توالی و جنبه رویدادها کمک می کند. مقایسه یک فعل در کاربردهای عادتی، مترقی، کامل و آینده، درک بهتری از زبان ارائه می دهد.

8. پیشرو:

جنبه مترقی در اوریا برای بیان اقدامات جاری استفاده می شود. معمولا با پسوند -uchhi برای حال، -uthila برای گذشته، و -uthiba برای آینده، که بر اساس ساقه فعل و اشکال کمکی مرتبط ساخته شده است، مشخص می شود.

9. پیشرفته کامل:

این برای بیان اقداماتی استفاده می شود که تا یک نقطه خاص ادامه داشته اند. در اوریا، معمولا با ساختار پیشرونده همراه با عبارات زمانی مانند داری یا تارو برای نشان دادن مدت زمان منتقل می شود، نه یک ترکیب کمکی اختصاصی کامل-پیشرونده.

10. شرایط:

شرطی ها موقعیت های فرضی و نتایج احتمالی انها را بیان می کنند. اوریا از نشانگرهای شرطی و کلماتی مانند jadi یا yadi برای if و اشکال شرطی فعلی در -le برای بیان این روابط استفاده می کند.

11. قیدها:

قیدها در اوریا افعال، صفت ها یا سایر قیدها را تغییر می دهند. آنها اطلاعاتی در مورد روش، مکان، زمان، درجه و موارد دیگر ارائه می دهند و بر اساس تأکید و جریان جمله قرار می گیرند.

12. حروف اضافه:

اوریا در درجه اول از ها استفاده می کند که از اسم هایی که به آنها مربوط می شود پیروی می کند. آنها کلمات و عبارات را به هم پیوند می دهند و روابط زمان، مکان، جهت، منبع و هدف را بیان می کنند، مانند -re in or at، -ku to، -ru from، و pain for.

13. احکام:

در نهایت، تمرین ساختن جملات. اوریا معمولا از یک ترتیب فعل مفعول فاعل پیروی می کند. این شامل استفاده از تمام نکات گرامری آموخته شده قبلی در زمینه، از جمله الگوهای توافق و اشکال نفی رایج، در نتیجه درک جامع زبان اوریا را تضمین می کند.