معرفی

چه در حال برنامه ریزی سفر به پرتغال باشید یا صرفاً علاقه مند به تسلط بر یک زبان جدید باشید، یادگیری پرتغالی می تواند یک تجربه هیجان انگیز و مفید باشد. یکی از جنبه های ضروری یادگیری زبان پرتغالی، مانند هر جنبه دیگری، درک دستور زبان ان است. این مقاله شما را از طریق اصول اولیه دستور زبان پرتغالی هدایت می کند و راهنمایی ها و بینش های ضروری را برای کمک به شما در حرکت و برقراری ارتباط بدون زحمت ارائه می دهد. بنابراین، اگر منتظر شیرجه رفتن به دنیای پرتغالی بودید، اجازه دهید شروع کنیم!

1. اصول اولیه: اسم ها، ضمایر و مقالات

همانطور که در زبان انگلیسی، دستور زبان پرتغالی در اطراف اسم ها، ضمایر و مقالات ساخته شده است. اسم ها در پرتغالی می توانند مذکر یا مؤنث باشند و تعیین جنسیت برای شکل گیری صحیح جمله مهم است. به عنوان مثال، “o menino” به “پسر” ترجمه می شود، در حالی که “a menina” به “دختر” ترجمه می شود.

ضمایر در پرتغالی، مانند انگلیسی، به عنوان جایگزین اسم عمل می کنند. انها همچنین جنسیت دارند. ضمایر شخصی شامل eu (I)، você / tu (شما)، ele / ela (او / او)، nós (ما) و eles / elas (انها).

مقالات معین (the) و مقالات نامحدود (a /an) نیز خاص جنسیتی هستند و برای ساخت جمله مناسب ضروری هستند. در پرتغالی، مضارع معین “o” (مذکر) و “a” (مونث) و حروف مجهول “um” (مذکر) و “uma” (مونث) هستند.

2. صفت ها و قیدها: ادویه را به جملات خود اضافه کنید

صفت ها کلماتی هستند که اسم ها را توصیف یا تغییر می دهند و مانند اسم ها، جنسیت دارند. معمولاً صفاتی که به «o» ختم می‌شوند مذکر هستند، در حالی که آنهایی که به «a» ختم می‌شوند مؤنث هستند. تطبیق جنسیت صفت با اسمی که آن را توصیف می کند ضروری است. به عنوان مثال، “homem alto” به “مرد بلندقد” ترجمه می شود، در حالی که “mulher alta” به معنای “زن بلندقد” است.

از سوی دیگر، قیدها افعال، صفت ها یا قیدهای دیگر را تغییر می دهند. در پرتغالی، قیدها معمولاً اشکال خاص جنسیت ندارند. برخی از قیدهای رایج عبارتند از Rapidamente (به سرعت)، lentamente (به آرامی) و sempre (همیشه).

3. فعل ها: کلمات عمل

افعال پرتغالی به سه گروه مزدوج (-ar، -er، -ir) طبقه بندی می شوند و فرم انها بسته به زمان و موضوع تغییر می کند. این چند زمان ضروری است که باید بدانید:

– زمان حال (Presente): اعمالی را که اکنون اتفاق می‌افتد یا اعمال عادتی را توصیف می‌کند.
– زمان گذشته (Pretérito): اعمالی را که در گذشته اتفاق افتاده را توصیف می کند. دو نوع وجود دارد: Pretérito Perfeito (گذشته ساده) و Pretérito Imperfeito (گذشته مداوم).
– زمان آینده (Futuro): اعمالی را که در آینده اتفاق می افتد را توصیف می کند.

تسلط بر صرف فعل می تواند در زبان پرتغالی یک چالش باشد، اما تمرین و سازگاری به شما کمک می کند تا ان را کارامدتر درک کنید.

4. نظم کلمه: ساخت جملات قابل فهم

ساختار جمله معمولی پرتغالی از دستور Subject-Verb-Object (SVO) پیروی می کند. به عنوان مثال، جمله “Eu amo pizza” (“I love pizza”) از این الگو پیروی می کند. با این حال، دستور زبان پرتغالی می تواند کاملا انعطاف پذیر باشد و ممکن است با تغییرات در نظم کلمه، به ویژه در ادبیات یا مکالمات غیر رسمی مواجه شوید. زمینه و عقل سلیم در درک این تغییرات بسیار مهم است.

5. نفی و بازجویی: بگو نه و سوال بپرس

برای نفی یک جمله در پرتغالی، به سادگی کلمه “não” را قبل از فعل قرار دهید. به عنوان مثال، “Eu não falo português” به معنای “من پرتغالی صحبت نمی کنم.”

برای تبدیل یک عبارت به سؤال در پرتغالی، می‌توانید ترتیب کلمات را تغییر دهید یا از یک کلمه سؤالی استفاده کنید (مانند “quem” برای “who”، “o que” برای “چه” یا “onde” برای “where”) . به عنوان مثال، “Você fala inglês?” ترجمه به “آیا شما انگلیسی صحبت می کنید؟”

نتیجه

یادگیری گرامر پرتغالی ممکن است دلهره آور به نظر برسد، اما ناامید نشوید! هر زبانی پیچیدگی های خود را دارد، اما با ثبات، تمرین و کمی صبر، متوجه خواهید شد که با اطمینان و موثر ارتباط برقرار می کنید. به خاطر داشته باشید که یادگیری دستور زبان تنها بخشی از یادگیری زبان است و شما همچنین باید گوش دادن، صحبت کردن و خواندن را به زبان پرتغالی تمرین کنید. بوا! (موفق باشید!)