تمرینات گرامر تاگالوگ

یادگیری یک زبان جدید می تواند یک سفر هیجان انگیز باشد و برای کسانی که علاقه مند به تاگالوگ، زبانی است که در فیلیپین صحبت می شود، درک دستور زبان ضروری است. گرامر تاگالوگ دارای ویژگی های منحصر به فرد خود از نظر زمان، افعال، اسم ها، مقالات، ضمایر / تعیین کننده ها، صفت ها، قیدها، شرطی ها، حروف اضافه و ساختارهای جمله است. این راهنما یک دنباله پیشنهادی برای یادگیری این موضوعات و یک مرور مختصر از هر یک از انها ارائه می دهد.

1. اسم ها:

با درک اسم های تاگالوگ شروع کنید زیرا انها پایه و اساس زبان هستند. خود را با اسم های رایج، اسم های خاص جنسیتی و اشکال جمع انها اشنا کنید.

2. مقالات:

مقالات در تاگالوگ بسیار ساده هستند. انها مفهومی از مقالات قطعی و نامحدود مانند انگلیسی ندارند. در عوض، انها از نشانگرهایی استفاده می کنند که نقش های خاصی را در یک جمله نشان می دهد.

3. ضمایر / تعیین کننده ها:

اینها برای جایگزینی اسم ها در جملات برای جلوگیری از افزونگی استفاده می شوند. با انواع مختلف ضمایر و تعیین کننده ها در تاگالوگ، که شامل ضمایر شخصی، نمایشی، مالکیت و بازجویی است، بشناسید.

4. صفت ها:

صفت ها برای توصیف یا اصلاح اسم ها استفاده می شوند. در تاگالوگ، انها معمولا از اسم تغییر یافته پیروی می کنند، که مخالف انگلیسی است.

5. فعل ها:

یک بخش کلیدی از هر زبان. افعال در تاگالوگ برای یادگیری حیاتی هستند. افعال در تاگالوگ دارای یک سیستم پیچیده با تمرکز بر عمل، بازیگر یا شی هستند.

6. تنش ها:

هنگامی که افعال تاگالوگ را درک می کنید، می توانید به زمان ها بپردازید. تاگالوگ سه زمان اساسی دارد: گذشته، حال و اینده.

7. مقایسه تنش:

این شامل مقایسه زمان های مختلف در یک جمله یا زمینه است. درک این نیاز به درک خوبی از تنش های فردی دارد.

8. پیشرو:

این به اقداماتی اشاره دارد که در حال حاضر اتفاق می افتد. در تاگالوگ، این با تکرار هجای اول فعل ریشه بیان می شود.

9. پیشرفته کامل:

این زمان برای توصیف یک عمل است که در حال انجام است و هنوز هم اتفاق می افتد استفاده می شود. این در تاگالوگ با استفاده از فرم های فعل و نشانگرهای خاص بیان می شود.

10. قیدها:

قیدها برای توصیف افعال، صفت ها یا قیدهای دیگر استفاده می شوند. انها اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی، زمان، مکان و تا چه حد اتفاق می افتد.

11. شرایط:

شرطی ها برای بیان موقعیت های فرضی و نتایج احتمالی انها استفاده می شوند. تسلط بر این نیاز به درک زمان فعل و خلق و خوی دارد.

12. حروف اضافه:

حروف اضافه برای پیوند دادن اسم ها، ضمایر و عبارات به کلمات دیگر در یک جمله استفاده می شود.

13. احکام:

در نهایت، شما می توانید شروع به تشکیل جملات در تاگالوگ. این شامل استفاده از تمام اجزای گرامری است که یاد گرفته اید به ترتیب درست و با نشانگرهای صحیح.