1. Ég vil að hann *komi* í kvöld. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „koma“ – Wunsch oder Forderung)
2. Það er mikilvægt að þú *lesir* bókina. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „lesa“ – Notwendigkeit)
3. Hún óskar að veðrið *verði* betra. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „vera“ – Wunsch)
4. Við biðjum að kennarinn *kenni* vel. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „kenna“ – Bitte)
5. Það er nauðsynlegt að þeir *vinni* saman. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „vinna“ – Notwendigkeit)
6. Ég vona að þú *taki* þátt í verkefninu. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „taka“ – Hoffnung)
7. Hann krefst þess að við *verðum* stundvís. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „verða“ – Forderung)
8. Það er rétt að hún *skilji* reglurnar. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „skilja“ – Richtigkeit)
9. Við óskum að þú *komir* með okkur. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „koma“ – Wunsch)
10. Það er mikilvægt að allir *taki* eftir. (Hinweis: Konjunktiv Präsens von „taka“ – Wichtigkeit)

1. Ég vildi að hann *hætti* að reykja. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „hætta“ – irreale Situation in der Vergangenheit)
2. Hún bað að við *myndum* koma fyrr. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „munu“ – Bitte in der Vergangenheit)
3. Þú hefðir viljað að ég *segði* sannleikann. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „segja“ – Wunsch in der Vergangenheit)
4. Við óskuðum að hann *gerði* verkefnið. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „gera“ – Wunsch oder Hypothese)
5. Það væri gott ef þú *gæfir* mér hjálp. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „gefa“ – höfliche Bitte)
6. Hann hefði viljað að hún *komi* með sér. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „koma“ – Wunsch)
7. Ég hefði óskað að við *hlæjum* meira saman. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „hlæja“ – hypothetische Situation)
8. Þau báðu að við *tækum* þátt í hátíðinni. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „taka“ – Bitte in der Vergangenheit)
9. Það hefði verið betra ef hann *lærði* meira. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „læra“ – Bedauern)
10. Hún vonaðist til að ég *fengi* tækifæri. (Hinweis: Konjunktiv Vergangenheit von „fá“ – Hoffnung in der Vergangenheit)