1. Das Buch, *ki* çok ilginç, dün aldım. (Hinweis: Türkisches Relativpronomen für „das“)
2. Kadın, *ki* bahçede çalışıyor, benim komşumdur. (Hinweis: Relativpronomen für „die“)
3. Çocuk, *ki* parkta oynuyor, kardeşimdir. (Hinweis: Relativpronomen für „der“)
4. Adam, *ki* arabası kırıldı, doktordur. (Hinweis: Relativpronomen für „der“)
5. Ev, *ki* çok büyük, şehir merkezindedir. (Hinweis: Relativpronomen für „das“)
6. Öğrenci, *ki* sınavdan yüksek not aldı, çok çalıştı. (Hinweis: Relativpronomen für „der/die“)
7. Kitap, *ki* rafta duruyor, benim. (Hinweis: Relativpronomen für „das“)
8. Kız, *ki* okula gidiyor, arkadaşım. (Hinweis: Relativpronomen für „die“)
9. Arabalar, *ki* yolda bekliyorlar, yeni. (Hinweis: Relativpronomen für „die“)
10. Çiçekler, *ki* bahçede açtı, çok güzel. (Hinweis: Relativpronomen für „die“)

1. Bu, dün aldığım *kitap*dır. (Hinweis: Relativsuffix für das Objekt „Buch“ im Türkischen)
2. Bahçede çalışan *kadın* komşumdur. (Hinweis: Relativsuffix für Subjekt „Frau“)
3. Parkta oynayan *çocuk* kardeşimdir. (Hinweis: Relativsuffix für Subjekt „Kind“)
4. Arabası bozulan *adam* doktordur. (Hinweis: Relativsuffix für das Subjekt „Mann“)
5. Şehir merkezinde olan *ev* çok büyük. (Hinweis: Relativsuffix für „Haus“)
6. Sınavdan yüksek not alan *öğrenci* çok çalıştı. (Hinweis: Relativsuffix für Subjekt „Student“)
7. Rafta duran *kitap* benimdir. (Hinweis: Relativsuffix für Objekt „Buch“)
8. Okula giden *kız* arkadaşım. (Hinweis: Relativsuffix für Subjekt „Mädchen“)
9. Yolda bekleyen *arabalar* yeni. (Hinweis: Relativsuffix für Subjekt „Autos“)
10. Bahçede açan *çiçekler* çok güzel. (Hinweis: Relativsuffix für Subjekt „Blumen“)