1. On *był czytał* książkę, zanim zadzwonił telefon. (Benutze „być“ im Präteritum + Verb im Partizip Präsens)
2. My *byliśmy rozmawiali* przez godzinę, zanim przyszli goście. (Beschreibe eine Handlung, die vor einer anderen stattfand und andauerte)
3. Ona *była gotowała* obiad, kiedy wszedł mąż. (Vergangenheit von „sein“ + Verbform für andauernde Handlung)
4. Dzieci *były bawiły się* na podwórku, gdy zaczęło padać. (Handlung andauernd vor einem Ereignis)
5. Ty *byłeś uczył się* do egzaminu, zanim poszedłeś spać. (Verwende korrekte Form von „być“ für „du“)
6. Ja *byłem pisał* list, gdy zabrakło prądu. (Past Perfect Progressive: „ich war am Schreiben“)
7. Oni *byli słuchali* muzyki, zanim zaczęli sprzątać. (Mehrzahl, andauernde Handlung vor einer anderen)
8. My *byliśmy czekali* na autobus już 20 minut, kiedy w końcu przyjechał. (Handlung andauernd bis zu einem Ereignis)
9. Ona *była malowała* obraz, gdy zadzwonił telefon. (Handlung im Gange vor einem Ereignis)
10. Ty *byłeś oglądał* film, zanim poszedłeś na spacer. (Handlung andauernd vor dem Spaziergang)

1. Czy ty *byłeś pracował* wtedy, gdy zadzwoniłem? (Frage: „Warst du gerade am Arbeiten?“)
2. Ona nie *była czytała* książki, kiedy wszedłem. (Verneinung im Past Perfect Progressive)
3. My nie *byliśmy jedli* obiadu, gdy zadzwonił telefon. (Negation einer andauernden Handlung in der Vergangenheit)
4. Czy oni *byli rozmawiali* o tym projekcie, zanim przyszła szefowa? (Frageform)
5. Ty nie *byłeś spał* wtedy, kiedy zadzwoniłem? (Verneinung mit Frage)
6. Ona *była pisała* list, czy ty wtedy rozmawiałeś przez telefon? (Frage mit zwei Handlungen)
7. My nie *byliśmy oglądali* telewizję, kiedy zaczął się alarm. (Verneinung)
8. Czy wy *byliście czekali* długo na pociąg? (Frage nach andauernder Handlung)
9. Dzieci nie *były bawiły się* na dworze, bo padało. (Verneinung einer andauernden Handlung)
10. Czy ja *byłem mówił* prawdę, zanim wszyscy się zdenerwowali? (Frage im Past Perfect Progressive)