Präsens: Verbkonjugation im Präsens (Gegenwart)
2. Du *okuyorsun* ein Buch im Wohnzimmer. (Verb: okumak, Person: 2. Singular, Präsens)
3. Er *yazıyor* einen Brief an seinen Freund. (Verb: yazmak, Person: 3. Singular, Präsens)
4. Wir *çalışıyoruz* heute im Büro. (Verb: çalışmak, Person: 1. Plural, Präsens)
5. Ihr *dinliyorsunuz* Musik im Park. (Verb: dinlemek, Person: 2. Plural, Präsens)
6. Sie (Plural) *konuşuyorlar* Türkisch in der Klasse. (Verb: konuşmak, Person: 3. Plural, Präsens)
7. Ich *gidiyorum* jeden Morgen joggen. (Verb: gitmek, 1. Singular, Präsens)
8. Du *içiyorsun* Wasser nach dem Training. (Verb: içmek, 2. Singular, Präsens)
9. Er *uyuyor* am Abend früh. (Verb: uyumak, 3. Singular, Präsens)
10. Wir *öğreniyoruz* die türkische Grammatik. (Verb: öğrenmek, 1. Plural, Präsens)
Vergangenheit: Verbkonjugation im Präteritum (Vergangenheit)
2. Du *okudun* das Buch letzte Woche. (Verb: okumak, Person: 2. Singular, Präteritum)
3. Er *yazdı* eine E-Mail am Morgen. (Verb: yazmak, Person: 3. Singular, Präteritum)
4. Wir *çalıştık* gestern lange. (Verb: çalışmak, Person: 1. Plural, Präteritum)
5. Ihr *dinlediniz* das Lied gestern. (Verb: dinlemek, Person: 2. Plural, Präteritum)
6. Sie (Plural) *konuştular* viel im Unterricht. (Verb: konuşmak, Person: 3. Plural, Präteritum)
7. Ich *gittim* zum Markt am Samstag. (Verb: gitmek, 1. Singular, Präteritum)
8. Du *içtin* Kaffee am Morgen. (Verb: içmek, 2. Singular, Präteritum)
9. Er *uyudu* früh gestern Nacht. (Verb: uyumak, 3. Singular, Präteritum)
10. Wir *öğrendik* viele neue Wörter. (Verb: öğrenmek, 1. Plural, Präteritum)