แบบฝึกหัดไวยากรณ์ภาษาแอลเบเนีย

หัวข้อไวยากรณ์ภาษาแอลเบเนีย

การเรียนรู้ภาษาใหม่ อาจเป็นความพยายามที่ท้าทายแต่คุ้มค่า ภาษาแอลเบเนียซึ่งเป็นภาษาอินโด-ยูโรเปียนที่พูดส่วนใหญ่ในแอลเบเนียก็ไม่มีข้อยกเว้น ด้วยคุณสมบัติและโครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ การเรียน ภาษาแอลเบเนียจึงต้องใช้วิธีการอย่างเป็นระบบในการทําความเข้าใจไวยากรณ์ที่หลากหลาย คู่มือนี้สรุปประเด็นสําคัญของ ไวยากรณ์ภาษาแอลเบเนีย ตามลําดับเชิงตรรกะสําหรับ การเรียนรู้ภาษา โดยเริ่มจากพื้นฐาน เช่น คํานามและบทความ และก้าวไปสู่พื้นที่ที่ซับซ้อนมากขึ้น เช่น กาลและการสร้างประโยค

1. คํานาม:

เริ่มต้นการเดินทางภาษาแอลเบเนียของคุณด้วยการเรียนรู้คํานาม ซึ่งรวมถึงการทําความเข้าใจเพศและตัวเลข คํานามทั่วไปและคํานามเฉพาะ และรูปแบบพหูพจน์ คํานามแอลเบเนียยังผันตัวเป็นกรณีและมีทั้งรูปแบบที่ไม่แน่นอนและแน่นอน โดยความแน่นอนมักจะทําเครื่องหมายด้วยคําต่อท้ายที่แนบมากับคํานาม

2. บทความ:

บทความในภาษาแอลเบเนียทํางานแตกต่างจากภาษาอังกฤษ โดยทั่วไปแล้วบทความเฉพาะจะเป็นคําต่อท้ายที่เพิ่มลงในคํานาม ในขณะที่บทความไม่แน่นอนเป็นคําแยกต่างหาก një ในเอกพจน์ ภาษาแอลเบเนียยังใช้บทความเชื่อมโยงก่อนคําคุณศัพท์และในโครงสร้างสัมพันธ์บางอย่างซึ่งเห็นด้วยในเพศและจํานวน

3. คําคุณศัพท์:

คําคุณศัพท์ในภาษาแอลเบเนียมักจะตามหลังคํานาม ข้อตกลงแสดงผ่านบทความเชื่อมโยงที่วางไว้ก่อนคําคุณศัพท์ ซึ่งสะท้อนถึงเพศ จํานวน และกรณีของคํานาม เรียนรู้วิธีสร้างการเปรียบเทียบและขั้นสูงสุด โดยทั่วไปกับ më สําหรับการเปรียบเทียบและรูปแบบที่แน่นอนสําหรับขั้นสูงสุด

4. คําสรรพนาม/ตัวกําหนด:

คําสรรพนามและตัวกําหนดมีความสําคัญในภาษาแอลเบเนีย พวกเขาแทนที่คํานามและให้ข้อมูลเกี่ยวกับบุคคล การครอบครอง ปริมาณ และอื่นๆ ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับคําสรรพนามวัตถุ clitic ซึ่งมักปรากฏก่อนคํากริยา และตัวกําหนดความเป็นเจ้าของที่เห็นด้วยกับคํานามที่พวกเขาแก้ไข

5. คํากริยา:

คํากริยาภาษาแอลเบเนียเปลี่ยนรูปแบบสําหรับบุคคลและตัวเลข และใช้กับอารมณ์ต่างๆ เช่น ตัวบ่งชี้ ปริยาย ความจําเป็น เงื่อนไข และชื่นชม เริ่มต้นด้วยกาลปัจจุบันและรูปแบบในอดีตทั่วไป จากนั้นขยายไปยังอารมณ์และเสียงอื่นๆ รวมถึงรูปแบบพาสซีฟ

6. กาล:

หลังจากเชี่ยวชาญรูปแบบคํากริยาแล้ว ให้เจาะลึกลงไปในกาลแอลเบเนีย กาลหลัก ได้แก่ ปัจจุบัน ไม่สมบูรณ์ ออริสต์ ปัจจุบันสมบูรณ์แบบ พลูสมบูรณ์แบบ และรูปแบบในอนาคต เรียนรู้วิธีใช้แต่ละกาลในบริบทเพื่อแสดงการกระทําที่เสร็จสมบูรณ์

7. การเปรียบเทียบที่ตึงเครียด:

การเปรียบเทียบกาลในภาษาแอลเบเนียช่วยในการทําความเข้าใจลําดับและแง่มุมของเหตุการณ์ เปรียบเทียบ aorist กับปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบ และ aorist ที่ไม่สมบูรณ์แบบกับ aorist เพื่อดูว่าแอลเบเนียแยกแยะการกระทําที่เสร็จสมบูรณ์เพียงครั้งเดียว

8. ก้าวหน้า:

ลักษณะก้าวหน้าในภาษาแอลเบเนียมักแสดงด้วยอนุภาค po ก่อนคํากริยาจํากัดหรือด้วยโครงสร้าง jam duke ตามด้วยคํานามหรือคํากริยา ใช้สิ่งเหล่านี้เพื่อแสดงการกระทําต่อเนื่องในปัจจุบันหรือในอดีต

9. โปรเกรสซีฟที่สมบูรณ์แบบ:

แง่มุมนี้ใช้เพื่อแสดงการกระทําที่ดําเนินต่อไปจนถึงจุดใดจุดหนึ่ง ในภาษาแอลเบเนีย มันถูกสร้างขึ้นด้วย kam qenë duke ตามด้วยคํากริยาสําหรับปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบ progressive และ kisha qenë duke สําหรับอดีตที่สมบูรณ์แบบ progressive

10. เงื่อนไข:

เงื่อนไขแสดงสถานการณ์สมมุติฐานและผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ ภาษาแอลเบเนียใช้รูปแบบที่มี do të บวกกับรูปแบบคํากริยาที่เหมาะสมสําหรับสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นหรือไม่จริง และประโยค if ที่แนะนําโดย nëse หรือ po të การเรียนรู้สิ่งเหล่านี้จะเพิ่มความแตกต่างให้กับทักษะทางภาษาของคุณ

11. คําวิเศษณ์:

คําวิเศษณ์ในภาษาแอลเบเนียแก้ไขคํากริยา คําคุณศัพท์ หรือคําวิเศษณ์อื่นๆ พวกเขาให้ข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะ สถานที่ เวลา ระดับ และอื่นๆ โดยมักใช้รูปแบบที่เหมือนกับคําคุณศัพท์หรือคําวิเศษณ์คงที่ เช่น tani, dje, këtu และ atje

12. คําบุพบท:

คําบุพบทเชื่อมโยงคําและวลีเข้าด้วยกัน พวกเขาแสดงความสัมพันธ์ของเวลา สถานที่ ทิศทาง และอื่นๆ โดยใช้รายการทั่วไป เช่น në, te, tek, me, pa, për, nga, mbi, nën, para และ pas เรียนรู้วิธีรวมกับกรณีและปัญหาและบทความที่เชื่อมโยงในวลีคํานาม

13. ประโยค:

สุดท้ายฝึกสร้างประโยค โดยทั่วไปแล้วภาษาแอลเบเนียจะมีลําดับคําที่ยืดหยุ่นด้วยรูปแบบ SVO ทั่วไปใช้สรรพนามคลิติกก่อนคํากริยาปฏิเสธด้วย nuk และสร้างคําถามตามน้ําเสียงหรือด้วย a การใช้ประเด็นไวยากรณ์ที่เรียนรู้ก่อนหน้านี้ทั้งหมดในบริบทจะช่วยให้เข้าใจภาษาแอลเบเนียได้อย่างครอบคลุม