ไวยากรณ์ภาษาจีนอาจดูน่ากลัวในตอนแรก แต่จําเป็นสําหรับการเรียนรู้ภาษา ด้วยระบบอักขระที่เป็นเอกลักษณ์และลักษณะวรรณยุกต์ไวยากรณ์ภาษาจีนจึงเป็นไปตามกฎเกณฑ์ที่แตกต่างจากภาษาเช่นภาษาอังกฤษ การเรียนรู้กฎเหล่านี้ตามลําดับที่ถูกต้องจะช่วยให้คุณก้าวหน้าในการเรียนภาษาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น หัวข้อต่อไปนี้จะกล่าวถึงตามลําดับการเรียนรู้ที่แนะนํา: กาล, คํากริยา, คํานาม, บทความ, สรรพนาม, คําคุณศัพท์, คําวิเศษณ์, คําบุพบทและโครงสร้างประโยค คู่มือนี้จะให้คําอธิบายสั้น ๆ ของแต่ละหัวข้อเพื่อช่วยให้คุณเข้าใจหน้าที่ของพวกเขาในภาษาจีนได้ดีขึ้น

1. กาล:

ซึ่งแตกต่างจากภาษาอังกฤษภาษาจีนไม่มีการผันคํากริยาที่ซับซ้อนเพื่อระบุกาล แทนที่จะใช้คําเวลาหรืออนุภาคเพื่อแสดงเมื่อการกระทําเกิดขึ้น หากต้องการแสดงการกระทำในอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต คุณควรทำความคุ้นเคยกับคำที่ใช้โดยทั่วไป เช่น “เมื่อวาน” “วันนี้” และ “พรุ่งนี้”

2. คํากริยา:

เมื่อคุณเข้าใจกาลแล้วจําเป็นต้องเรียนรู้คํากริยาพื้นฐานในภาษาจีน คํากริยามีความสําคัญเมื่อพวกเขาแสดงการกระทําและสถานะและพวกเขามักจะไม่เปลี่ยนแปลงในกาลที่แตกต่างกัน มุ่งเน้นไปที่การเรียนรู้คํากริยาที่พบบ่อยที่สุดและการใช้งานที่เหมาะสม

3. คํานาม:

คํานามเป็นส่วนประกอบสําคัญของภาษาซึ่งเป็นตัวแทนของผู้คนสถานที่สิ่งของหรือความคิด ในภาษาจีนคํานามโดยทั่วไปจะตรงไปตรงมาและคุณสามารถเริ่มต้นด้วยการเรียนรู้คําที่พบบ่อยที่สุดและมีประโยชน์เพื่อขยายคําศัพท์ของคุณ

4. บทความ:

ภาษาจีนไม่มีคำนำหน้าเช่น “a” หรือ “the” ในภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตามมีคําวัดที่มาพร้อมกับคํานามเพื่อระบุปริมาณ คําวัดเหล่านี้มีความสําคัญเมื่อพูดถึงจํานวนหรือจํานวนของรายการเฉพาะ

5. คําสรรพนาม:

สรรพนามใช้แทนคํานามในประโยคและมีความสําคัญต่อการหลีกเลี่ยงการทําซ้ํา ในภาษาจีนสรรพนามจะเปลี่ยนไปตามหน้าที่ภายในประโยคเช่นเรื่องวัตถุหรือความเป็นเจ้าของ เรียนรู้สรรพนามต่างๆและการใช้งานที่เหมาะสมเพื่อปรับปรุงการสร้างประโยคของคุณ

6. คําคุณศัพท์:

คําคุณศัพท์ใช้เพื่ออธิบายหรือแก้ไขคํานามและมีบทบาทสําคัญในการทําให้ประโยคของคุณแสดงออกและมีส่วนร่วมมากขึ้น เรียนรู้คําคุณศัพท์ที่พบบ่อยที่สุดและตําแหน่งที่เกี่ยวข้องกับคํานามภายในประโยค

7. คําวิเศษณ์:

คําวิเศษณ์เป็นสิ่งจําเป็นสําหรับการให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคํากริยาคําคุณศัพท์หรือคําวิเศษณ์อื่น ๆ พวกเขาสามารถอธิบายได้ว่าการกระทําเกิดขึ้นได้อย่างไรเมื่อใดหรือที่ไหน ทําความคุ้นเคยกับคําวิเศษณ์ทั่วไปและการใช้งานเพื่อเพิ่มความสามารถในการอธิบายของคุณ

8. คําบุพบท:

คําบุพบทใช้เพื่อระบุความสัมพันธ์ระหว่างคํานามหรือสรรพนามภายในประโยค พวกเขามักจะแสดงความสัมพันธ์เชิงพื้นที่หรือชั่วคราว เช่น “ใน” “เปิด” หรือ “ที่” การเรียนรู้คําบุพบทที่พบบ่อยที่สุดและการใช้งานที่ถูกต้องจะช่วยปรับปรุงโครงสร้างประโยคของคุณอย่างมาก

9. โครงสร้างประโยค:

ในที่สุดการทําความเข้าใจโครงสร้างประโยคภาษาจีนเป็นกุญแจสําคัญในการสร้างประโยคที่สอดคล้องกันและถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ ภาษาจีนเป็นไปตามโครงสร้าง subject-verb-object (SVO) คล้ายกับภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างในลําดับคําและการจัดวางองค์ประกอบทางไวยากรณ์ต่างๆ เรียนรู้รูปแบบประโยคพื้นฐานและฝึกสร้างประโยคด้วยองค์ประกอบที่คุณได้เรียนรู้เช่นกาลคํากริยาคํานามคําสรรพนามคําคุณศัพท์คําวิเศษณ์และคําบุพบท

โดยทําตามลําดับนี้และมุ่งเน้นไปที่แต่ละหัวข้อคุณจะพัฒนารากฐานที่แข็งแกร่งในไวยากรณ์ภาษาจีนและมีความคล่องแคล่วในภาษา