தமிழ் முதன்மையாக தென்னிந்தியாவிலும் இலங்கையிலும் பேசப்படும் ஒரு துடிப்பான மற்றும் வளமான மொழியாகும். இது அதன் தனித்துவமான எழுத்துமுறை மற்றும் சிக்கலான இலக்கண அமைப்புக்கு பெயர் பெற்றது. தமிழ் கற்பது ஒரு கவர்ச்சிகரமான அனுபவமாக இருக்கலாம், ஆனால் அதன் இலக்கணத்தைப் புரிந்துகொள்ள ஒரு கட்டமைக்கப்பட்ட அணுகுமுறை தேவைப்படுகிறது. இதில் டென்ஷன்கள், வினைச்சொற்கள், பெயர்ச்சொற்கள், கட்டுரைகள், உச்சரிப்புகள் / தீர்மானிப்பவர்கள், உரிச்சொற்கள், வினைச்சொற்கள், நிபந்தனைகள், முன்னுரைகள் மற்றும் வாக்கிய அமைப்புகளைப் புரிந்துகொள்வது அடங்கும்.

1. பெயர்ச்சொற்கள்:

பெயர்ச்சொற்களைக் கொண்டு உங்கள் தமிழ் கற்றலைத் தொடங்குங்கள், ஏனெனில் அவை எந்த மொழியின் கட்டுமானத் தொகுதிகளாகும். தமிழில் பெயர்ச்சொற்கள் உயிர்மை (உயிருள்ளவை), மெய் (உயிரற்றவை) என இரு வகைப்படும். அவை எண் மற்றும் வழக்கின் அடிப்படையில் வெவ்வேறு டிலென்ஷன்களைக் கொண்டுள்ளன.

2. உச்சரிப்புகள் / தீர்மானிப்பவர்கள்:

பெயர்ச்சொற்களில் தேர்ச்சி பெற்ற பிறகு, உச்சரிப்புகள் மற்றும் தீர்மானிப்பவர்களுக்குச் செல்லுங்கள். அவை ஏற்கனவே குறிப்பிடப்பட்ட அல்லது எளிதில் அடையாளம் காணப்பட்ட ஒருவரை அல்லது ஒன்றைக் குறிக்கப் பயன்படுகின்றன. தமிழில், உச்சரிப்புகள் பாலின நடுநிலையானவை மற்றும் எண் மற்றும் வழக்குக்கு ஏற்றவை.

3. வினைச்சொற்கள்:

தமிழில் வினைச்சொற்கள் இடைநிலை வினைச்சொற்கள், இடைமாற்ற வினைச்சொற்கள் என இரு வகைப்படும். அவை எவ்வாறு செயல்படுகின்றன என்பதைப் புரிந்துகொள்வது முக்கியம், ஏனெனில் அவை ஒரு வாக்கியத்தில் செயலைக் குறிக்கின்றன.

4. டென்ஷன்கள்:

கடந்த காலம், நிகழ்காலம், எதிர்காலம் என்ற மூன்று அடிப்படைப் பதட்டங்கள் தமிழுக்கு உண்டு. ஒவ்வொரு டென்ஷனும் ஒற்றை மற்றும் பன்மைக்கு வெவ்வேறு வடிவங்களைக் கொண்டுள்ளன, அதே போல் வெவ்வேறு நபர்களுக்கும். சரியான வாக்கிய உருவாக்கத்திற்கு இந்த மாற்றங்களைப் புரிந்துகொள்வது முக்கியம்.

5. பதட்டமான ஒப்பீடு:

அடிப்படை பதட்டங்களை நீங்கள் புரிந்துகொண்டவுடன், நீங்கள் பதட்டமான ஒப்பீட்டிற்கு முன்னேறலாம். இதற்கு வெவ்வேறு செயல்களில் வெவ்வேறு செயல்களை ஒப்பிடுவது தேவைப்படுகிறது, இது மேம்பட்ட மொழி பயன்பாட்டிற்கு முக்கியமானது.

6. உரிச்சொற்கள்:

ஆங்கிலத்தைப் போலவே தமிழிலும் உரிச்சொற்கள் பெயர்ச்சொற்களை விவரிக்கின்றன அல்லது மாற்றியமைக்கின்றன. வழக்கு, எண் மற்றும் பாலினம் ஆகியவற்றில் அவர்கள் மாற்றியமைக்கும் பெயர்ச்சொல்லுடன் அவர்கள் உடன்படுகிறார்கள்.

7. கட்டுரைகள்:

தமிழில் ‘a’, ‘an’, ‘the’ போன்ற திட்டவட்டமான அல்லது காலவரையறையற்ற கட்டுரைகள் இல்லை. இருப்பினும், வாக்கிய உருவாக்கத்திற்கு அவற்றை எவ்வாறு மாற்றுவது என்பதைப் புரிந்துகொள்வது முக்கியம்.

8. அட்வெர்ப்ஸ்:

வினைச்சொற்கள் வினைச்சொற்கள், உரிச்சொற்கள் அல்லது பிற வினைச்சொற்களை மாற்றியமைக்கின்றன. அவர்கள் ஒரு முறை, இடம், நேரம், அதிர்வெண், பட்டம் மற்றும் பலவற்றை வெளிப்படுத்த முடியும்.

9. முன்னுரைகள்:

பெயர்ச்சொற்கள், உச்சரிப்புகள் அல்லது சொற்றொடர்களை ஒரு வாக்கியத்திற்குள் உள்ள பிற சொற்களுடன் இணைக்க முன்னுரைகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அவை இடம், திசை, காலம், முறை, காரணம் மற்றும் அளவு ஆகியவற்றின் உறவுகளை வெளிப்படுத்துகின்றன.

10. நிபந்தனைகள்:

நிபந்தனைகள் என்பது கற்பனையான சூழ்நிலைகளையும் அவற்றின் விளைவுகளையும் வெளிப்படுத்தும் வாக்கியங்கள். தமிழில், குறிப்பிட்ட வினை வடிவங்கள் மற்றும் சேர்க்கைகளால் நிபந்தனைகள் உருவாகின்றன.

11. முற்போக்கான மற்றும் பரிபூரண முற்போக்கான:

இவை நடந்து கொண்டிருக்கும் நடவடிக்கைகள் அல்லது செயல்களைக் குறிக்கும் பதட்டங்களின் அம்சங்களாகும், அவை நடந்து கொண்டிருந்தன, ஆனால் இப்போது முடிக்கப்பட்டுள்ளன. செயல்களின் காலம் மற்றும் தொடர்ச்சியை வெளிப்படுத்த அவை அவசியம்.

12. வாக்கியங்கள்:

இறுதியாக, தமிழில் வாக்கியங்களின் கட்டமைப்பைப் புரிந்துகொள்வது முக்கியம். பொருள்-பொருள்-வினைச்சொல் (எஸ்ஓவி) சொல் வரிசையை தமிழ் பின்பற்றுகிறது. மேலும், கூட்டு மற்றும் சிக்கலான வாக்கியங்களைப் புரிந்துகொள்வது மொழியின் ஒட்டுமொத்த கட்டுப்பாட்டை மேம்படுத்தும்.