ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਆਕਰਣ ਅਭਿਆਸ

ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਆਕਰਣ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ

ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਭਾਸ਼ਾ ਸਿੱਖਣਾ ਇੱਕ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਪਰ ਲਾਭਦਾਇਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ. ਪੰਜਾਬੀ, ਇੱਕ ਇੰਡੋ-ਆਰੀਆ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਡਾਇਸਪੋਰਾ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਕੋਈ ਅਪਵਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਵਿਲੱਖਣ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਅਤੇ structureਾਂਚੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਪੰਜਾਬੀ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਇਸ ਦੇ ਵਿਆਕਰਣ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਇੱਕ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਗਾਈਡ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਆਕਰਣ ਦੇ ਮੁੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਭਾਸ਼ਾ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਇੱਕ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਰੂਪ ਰੇਖਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨਾਂਵਾਂ ਅਤੇ ਲੇਖਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਬੁਨਿਆਦੀ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਖੇਤਰਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਲ ਅਤੇ ਵਾਕ ਨਿਰਮਾਣ ਵੱਲ ਵਧਦੀ ਹੈ।

1. ਸੰਖਿਆਵਾਂ:

ਨਾਂਵ ਸਿੱਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰੋ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਨਾਂਵਾਂ ਦੀਆਂ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਮ ਅਤੇ ਸਹੀ ਨਾਂਵ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲਿੰਗ (ਮਰਦਾਨਾ ਅਤੇ ਨਾਰੀ), ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਵਚਨ ਰੂਪ.

2. ਲੇਖ:

ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲੇਖਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ। ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਨਿਸ਼ਚਤ ਜਾਂ ਅਣਮਿੱਥੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਲੇਖ ਨਹੀਂ ਹਨ; ਨਿਸ਼ਚਤਤਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ਜਾਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੰਕ ਆਈਕੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਸੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਣਮਿੱਥੇ ਲੇਖ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

3. ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ:

ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਂਵਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲਿੰਗ, ਸੰਖਿਆ ਅਤੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਨਾਂਵ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋਏਗੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਕਿਵੇਂ ਬਦਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਤੇ ਸਾਭ ਟਨ ਵਰਗੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਸੁਪਰਲੇਟਿਵ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ।

4. ਸਰਵਨਾਮ/ਨਿਰਧਾਰਕ:

ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਪੜਨਾਂਵ ਅਤੇ ਨਿਰਧਾਰਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹਨ; ਉਹ ਨਾਂਵਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਾਤਰਾ, ਕਬਜ਼ਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੰਚਾਰ ਲਈ ਪੋਸਟਪੋਜੀਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਿੱਧੇ ਅਤੇ ਤਿਰਛੇ ਰੂਪਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਈਐਚ ਅਤੇ ਓਹ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਅਤੇ ਟੇਰਾ ਵਰਗੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖੋ.

5. ਕਿਰਿਆਵਾਂ:

ਪੰਜਾਬੀ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਤਣਾਅ, ਪਹਿਲੂ, ਮੂਡ ਅਤੇ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਰੂਪ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਸਹਾਇਕ ਕਿਰਿਆ ਹੋਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਨੇੜਿਓਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮੌਜੂਦਾ ਆਦਤ ਦੇ ਰੂਪਾਂ ਤੋਂ ਅਰੰਭ ਕਰੋ ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸੰਪੂਰਣ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰੋ।

6. ਤਣਾਅ:

ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਲਾਂ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਜਾਓ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਕਿ ਮੌਜੂਦਾ, ਅਤੀਤ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਸਹਾਇਕ ਜਾਂ ਸਿੰਥੈਟਿਕ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਰੂਪਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਪੈਕਚੁਅਲ ਪਾਰਟੀਸਿਪਲਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਪ੍ਰਸੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.

7. ਤਣਾਅਪੂਰਨ ਤੁਲਨਾ:

ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਤਣਾਅ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਕ੍ਰਮ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਇਕੋ ਕਿਰਿਆ ਦੀ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਾਲਾਂ ਅਤੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਵਿੱਚ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨਾ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ ਦੇ ਪੈਟਰਨ ਅਤੇ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਬਿਹਤਰ ਸਮਝ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ.

8. ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ:

ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਢੁਕਵੇਂ ਰੂਪ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਭਾਗੀਦਾਰ ਰੇਹ, ਰਾਹੀ, ਜਾਂ ਰਹੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

9. ਸੰਪੂਰਨ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ:

ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਬਿੰਦੂ ਤੱਕ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ, ਇਹ ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਸੰਪੂਰਨ ਜਾਂ ਅਤੀਤ ਰੂਪ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਭਾਗੀਦਾਰ ਰੇਹਾ, ਰਾਹੀ ਜਾਂ ਰਹੇ ਨਾਲ ਬਣਦਾ ਹੈ।

10. ਸ਼ਰਤਾਂ:

ਸ਼ਰਤਾਂ ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਭਾਵਿਤ ਨਤੀਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਇਹ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਆਕਰਣ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹਿੱਸਾ ਹਨ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਤੁਹਾਡੇ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਹੁਨਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸੂਖਮਤਾ ਜੋੜਨ ਲਈ, ਉਚਿਤ ਕਿਰਿਆ ਰੂਪਾਂ ਜਾਂ ਮੋਡਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਜੇ ਅਤੇ ਫੇਰ-ਧਾਰਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਢਾਂਚਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ.

11. ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ:

ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਕਿਰਿਆਵਾਂ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣਾਂ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕਿਰਿਆਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣਾਂ ਨੂੰ ਸੋਧਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਢੰਗ, ਸਥਾਨ, ਸਮਾਂ, ਡਿਗਰੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਸਹੀ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹਨ.

12. ਪੂਰਵ-ਸਥਿਤੀਆਂ:

ਪੰਜਾਬੀ ਅਗੇਤਰ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੋਸਟਪੋਜ਼ੀਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਉਹ ਨਾਂਵ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਤਿਰਛੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਨਾਂਵ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਸਮੇਂ, ਸਥਾਨ, ਦਿਸ਼ਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ.

13. ਵਾਕ:

ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਵਾਕਾਂ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰੋ. ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੇ ਗਏ ਸਾਰੇ ਵਿਆਕਰਣ ਬਿੰਦੂਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿੱਚ ਵਰਤਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਵੇਗਾ, ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾ ਆਬਜੈਕਟ ਕਿਰਿਆ ਸ਼ਬਦ ਕ੍ਰਮ ਅਤੇ ਪੋਸਟਪੋਜੀਸ਼ਨਾਂ ਨਾਲ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਸਮਝ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ।