1. Ես *եմ* գրողը։ (여기서 ‘եմ’은 주어와 동사의 연결을 나타내는 현재 시제 보조 동사입니다.)
2. Դու *ես* դպրոցում։ (현재 시제 2인칭 단수 보조 동사)
3. Նա *է* աշխատում գրասենյակում։ (3인칭 단수 현재 시제 보조 동사)
4. Մենք *ենք* օգնում ընկերներին։ (1인칭 복수 현재 시제 보조 동사)
5. Դուք *եք* գնում խանութ։ (2인칭 복수 현재 시제 보조 동사)
6. Նրանք *են* պատրաստում ընթրիք։ (3인칭 복수 현재 시제 보조 동사)
7. Ես չեմ *լինում* տանը երեկ։ (과거 시제 부정 보조 동사 ‘լինել’의 부정형)
8. Դու պետք է *լինես* ուշադիր։ (명령문에서 요구하는 현재 시제 보조 동사)
9. Նա չի *կարողանում* խոսել։ (능력 부정을 나타내는 보조 동사)
10. Մենք պետք է *լինենք* պատրաստ։ (미래 혹은 의무를 나타내는 보조 동사)

1. Ես *կարող եմ* օգնել քեզ։ (능력을 나타내는 보조 동사 표현)
2. Դու չես *կարողացել* գալ երեկ։ (과거 시제 부정 능력 보조 동사)
3. Նա *է* սիրում երաժշտություն լսել։ (현재 시제 보조 동사)
4. Մենք *էինք* գնացել զբոսնելու։ (과거 시제 보조 동사 ‘լինել’의 불완료형)
5. Դուք չեք *պիտի* մոռանաք հանդիպումը։ (의무를 나타내는 부정 보조 동사)
6. Նրանք *պիտի* ավարտեն աշխատանքը վաղը։ (미래 의무 보조 동사)
7. Ես չեմ *կարողանում* բացատրել։ (현재 시제 부정 능력 보조 동사)
8. Դու *պետք է* աշխատես ավելի շատ։ (의무를 나타내는 보조 동사)
9. Նա *է* պատրաստվում գնալ դպրոց։ (계획을 나타내는 보조 동사)
10. Մենք չպետք է *լինենք* ուշ։ (부정 의무 보조 동사)