Termini Politici Generali

سیاست (siyâsat): La parola “politica” in generale. Si riferisce alle attività associate alla governance di un paese o area, specialmente il dibattito o il conflitto tra partiti che cercano di ottenere il potere.

سیاست در ایران بسیار پیچیده است.

دولت (dolat): Il governo o l’amministrazione che gestisce il paese. Comprende tutte le istituzioni e le persone che hanno il potere decisionale.

دولت جدید قول داده است که اصلاحات انجام دهد.

حزب (hezb): Un partito politico. È un’organizzazione di persone che condividono ideali e obiettivi comuni, e che cercano di ottenere potere politico.

حزب محافظه‌کار در انتخابات پیروز شد.

انتخابات (entekhâbât): Le elezioni. Un processo democratico in cui i cittadini votano per scegliere i loro rappresentanti.

انتخابات ریاست جمهوری هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود.

پارلمان (pârlamân): Il parlamento. Un’assemblea legislativa di rappresentanti eletti che fanno leggi e prendono decisioni politiche.

پارلمان قانون جدیدی را تصویب کرد.

Ruoli e Titoli Politici

رئیس جمهور (ra’is jomhur): Il presidente. La figura eletta a capo di uno stato repubblicano.

رئیس جمهور در یک سخنرانی عمومی شرکت کرد.

نخست وزیر (nakhost vazir): Il primo ministro. Il capo del governo in molti paesi, responsabile della gestione quotidiana del governo.

نخست وزیر برنامه‌های جدید اقتصادی را اعلام کرد.

وزیر (vazir): Un ministro. Un membro del governo responsabile di un dipartimento specifico, come la difesa o l’istruzione.

وزیر آموزش و پرورش درباره تغییرات در سیستم آموزشی صحبت کرد.

نماینده (namâyandeh): Un rappresentante. Una persona eletta per rappresentare un gruppo di persone, solitamente in un parlamento o un consiglio.

نماینده منطقه ما در مجلس سخنرانی کرد.

سفیر (safir): Un ambasciatore. Un rappresentante diplomatico di alto livello inviato in un altro paese per rappresentare gli interessi del proprio paese.

سفیر ایران در سازمان ملل متحد سخنرانی کرد.

Concetti e Ideologie

دموکراسی (demokrâsi): Democrazia. Una forma di governo in cui il potere è detenuto dal popolo, che esercita il potere direttamente o attraverso rappresentanti eletti.

دموکراسی به مردم اجازه می‌دهد که در تصمیم‌گیری‌های سیاسی شرکت کنند.

آزادی (âzâdi): Libertà. Il diritto di agire, parlare o pensare senza restrizioni o interferenze.

آزادی بیان یکی از حقوق اساسی انسان است.

عدالت (edâlat): Giustizia. Il concetto di equità, moralità e diritto, che si riferisce anche all’amministrazione della legge.

عدالت باید برای همه به طور مساوی اجرا شود.

حقوق بشر (hoqûq-e bashar): Diritti umani. I diritti fondamentali che appartengono a ogni essere umano, indipendentemente da razza, sesso, nazionalità, etnia, lingua, religione o qualsiasi altra condizione.

حقوق بشر باید در تمام کشورهای جهان رعایت شود.

توسعه (tossee): Sviluppo. Il processo di crescita o miglioramento, spesso usato in contesti economici o sociali.

توسعه اقتصادی می‌تواند منجر به رفاه بیشتر جامعه شود.

اصلاحات (eslâhât): Riforme. Cambiamenti o miglioramenti apportati a un sistema, politica o pratica.

اصلاحات در سیستم آموزشی ضروری است.

Verbi e Azioni Politiche

رأی دادن (ra’y dâdan): Votare. Il processo di esprimere una scelta o preferenza in un’elezione o decisione.

مردم برای انتخاب رئیس جمهور جدید رأی دادند.

تصویب کردن (tasvib kardan): Approvare. Dare il consenso ufficiale a una decisione, legge o piano.

مجلس قانون جدید را تصویب کرد.

اعتراض کردن (e’terâz kardan): Protestare. Esprimere un’opposizione o una resistenza a qualcosa, spesso attraverso manifestazioni pubbliche.

مردم در خیابان‌ها به افزایش قیمت‌ها اعتراض کردند.

مذاکره کردن (mozakere kardan): Negoziare. Discutere per raggiungere un accordo su un punto controverso.

نمایندگان دو کشور برای حل اختلافات مذاکره کردند.

حمایت کردن (hemâyat kardan): Sostenere. Dare assistenza, approvazione o incoraggiamento a qualcuno o qualcosa.

بسیاری از مردم از کاندیدای مستقل حمایت کردند.

Frasi Utili

حقوق شهروندی (hoqûq-e shahrvandi): Diritti civili. I diritti dei cittadini di un paese, inclusi i diritti alla libertà e all’uguaglianza.

حقوق شهروندی باید توسط دولت رعایت شود.

سیاست خارجی (siyâsat-e khâreji): Politica estera. Le strategie e le decisioni di un paese nelle sue relazioni con altri paesi.

سیاست خارجی ایران در سال‌های اخیر تغییر کرده است.

امنیت ملی (amniyat-e melli): Sicurezza nazionale. La protezione di uno stato e dei suoi cittadini contro le minacce esterne e interne.

امنیت ملی یکی از اولویت‌های دولت است.

توافق‌نامه (tavâfoq-nâmeh): Accordo. Un’intesa formale tra due o più parti.

توافق‌نامه‌ای بین دو کشور امضا شد.

تحریم (tahrim): Sanzione. Una misura punitiva adottata contro un paese per costringerlo a conformarsi a determinate norme o regole.

تحریم‌های اقتصادی علیه کشور اعمال شد.

مشارکت سیاسی (moshârekat-e siyâsi): Partecipazione politica. Il coinvolgimento dei cittadini nella vita politica, attraverso il voto, la partecipazione a manifestazioni o l’adesione a partiti politici.

مشارکت سیاسی در انتخابات اخیر بسیار بالا بود.

Imparare questi termini e frasi ti permetterà di partecipare in modo più attivo e informato alle discussioni politiche in persiano. Ricorda che la pratica è fondamentale, quindi cerca di usare queste parole nelle tue conversazioni quotidiane per migliorare la tua comprensione e fluency. Buona fortuna con il tuo apprendimento linguistico!