Esercizio 1: Uso dell’indicativo e del congiuntivo nei verbi principali
2. Det är viktigt att du *går* till läkaren. (Congiuntivo: esprime necessità o obbligo)
3. Vi hoppas att hon *är* frisk snart. (Congiuntivo: speranza o desiderio)
4. Han säger att han *jobbar* sent ikväll. (Indicativo: affermazione di fatto)
5. Om jag *var* rik, skulle jag resa jorden runt. (Congiuntivo: condizione ipotetica)
6. Jag vet att de *bor* i Stockholm. (Indicativo: affermazione di realtà)
7. Det är möjligt att hon *kommer* att vinna. (Congiuntivo: possibilità)
8. Om du *kunde* hjälpa mig, vore jag tacksam. (Congiuntivo: richiesta cortese)
9. Han tror att det *regnar* idag. (Indicativo: affermazione basata su informazioni)
10. Jag önskar att jag *hade* mer tid. (Congiuntivo: desiderio impossibile)
Esercizio 2: Scegli la forma corretta del verbo tra indicativo e congiuntivo
2. Jag vet att hon *kommer* på festen. (Indicativo: fatto certo)
3. Om han *var* här, skulle vi börja mötet. (Congiuntivo: condizione ipotetica)
4. Han säger att han *förstår* situationen. (Indicativo: realtà)
5. Jag önskar att det *inte regnar* imorgon. (Congiuntivo: desiderio)
6. Vi tror att de *är* klara med arbetet. (Indicativo: affermazione)
7. Om du *kunde* tala svenska bättre, skulle du få jobbet. (Congiuntivo: condizione)
8. Det är nödvändigt att han *kommer* i tid. (Congiuntivo: necessità)
9. Jag hörde att hon *har* flyttat till Göteborg. (Indicativo: informazione reale)
10. Om jag *visste* svaret, skulle jag säga det. (Congiuntivo: ipotesi)