1. Мен кітап оқыдым, *және* музыка тыңдадым. (Usa la congiunzione che significa “e” per unire due azioni.)
2. Ол үйге барды, *бірақ* досы келмеді. (Usa la congiunzione che indica contrasto “ma”.)
3. Біз жұмыс істедік, *содан кейін* демалдық. (Usa la congiunzione che indica sequenza temporale “poi”.)
4. Сенің туған күніңе бармаймын, *өйткені* мен наурызда боламын. (Usa la congiunzione causale “perché”.)
5. Олар ән айтты, *немесе* би биледі. (Usa la congiunzione alternativa “o”.)
6. Мен сабақ оқыдым, *және* спортпен айналыстым. (Usa la congiunzione “e” per aggiungere un’altra attività.)
7. Ол жұмысқа барды, *бірақ* кешігіп қалды. (Usa la congiunzione che mostra contrasto “ma”.)
8. Мен су іштім, *содан кейін* тамақ жедім. (Usa la congiunzione che indica ordine “poi”.)
9. Сен онымен сөйлесесің, *немесе* жазасың. (Usa la congiunzione che offre scelta “o”.)
10. Біз киноға бармаймыз, *өйткені* ауа райы нашар. (Usa la congiunzione causale “perché”.)

1. Мен сабақ бітіргеннен кейін, *үйге* кеттім. (Usa la parola che indica luogo “a casa”.)
2. Ол тамақ ішіп болған соң, *жұмысқа* барды. (Usa la parola che indica direzione “al lavoro”.)
3. Егер сен дайын болсаң, *біз* бастаймыз. (Usa il pronome personale “noi”.)
4. Менің досым келмесе, *мен* жалғыз барамын. (Usa il pronome personale “io”.)
5. Күн шыққанда, *біз* серуенге шықтық. (Usa il pronome personale “noi”.)
6. Ол үйге келгенде, *ана* тамақ пісіріп отырды. (Usa il sostantivo “madre”.)
7. Сен келмейінше, *біз* бастамаймыз. (Usa il pronome personale plurale “noi”.)
8. Мен сабақ оқығанда, *ол* музыка тыңдайды. (Usa il pronome personale “lui/lei”.)
9. Кітап оқыған соң, *сен* түсінесің. (Usa il pronome personale “tu”.)
10. Егер ауа райы жақсы болса, *біз* саябаққа барамыз. (Usa il pronome personale “noi”.)