1. Ali *ve* Ayşe parka gittiler. (Usa la congiunzione che significa “e”)
2. Hava soğuk, *ama* biz dışarı çıktık. (Usa la congiunzione che significa “ma”)
3. Kitap okuyorum *ve* müzik dinliyorum. (Congiunzione per unire due azioni simultanee)
4. Okula erken gittim *ama* kimse yoktu. (Congiunzione per contrasto)
5. Kardeşim yemek yaptı *ve* ben temizlik yaptım. (Congiunzione per unire due azioni)
6. Film güzeldi, *ama* çok uzundu. (Congiunzione per indicare opposizione)
7. Ders çalışıyorum *ve* aynı zamanda spor yapıyorum. (Congiunzione che unisce due attività)
8. Sınav zor geçti, *ama* başarılı oldum. (Congiunzione per esprimere contrasto)
9. Çay içtim *ve* kitap okudum. (Congiunzione per connettere due azioni)
10. Annem geldi, *ve* biz çok mutlu olduk. (Congiunzione per unire due fatti)

1. Okula gitmedim *çünkü* hastaydım. (Usa la congiunzione che indica causa)
2. Eğer hava güzel olursa, pikniğe gideriz. (Usa la congiunzione che indica condizione)
3. Ders çalışırken müzik dinlerim. (Usa la congiunzione che indica il tempo simultaneo)
4. Yemeği bitirdikten sonra dışarı çıktık. (Usa la congiunzione che indica il tempo dopo un’azione)
5. Sınavı geçersen, tatile gideceğiz. (Usa la congiunzione che indica condizione)
6. Telefonumu bulamadım *çünkü* masanın üstünde değildi. (Congiunzione per spiegare la causa)
7. Film bitince evimize döndük. (Congiunzione che indica tempo dopo l’azione)
8. Eğer yağmur yağarsa, kalacağız. (Condizione per un evento futuro)
9. Ders çalışmadığı için başarısız oldu. (Congiunzione causale negativa)
10. Kitap okurken sessiz olmalısın. (Congiunzione temporale per due azioni contemporanee)