1. من به مدرسه رفتم *و* بعد از آن به کتابخانه رفتم. (Usa la congiunzione per unire due azioni in sequenza).
2. او درس خواند *اما* امتحان را خوب نداد. (Usa la congiunzione per indicare contrasto).
3. ما می‌خواهیم فیلم ببینیم *یا* به پارک برویم. (Usa la congiunzione per esprimere scelta).
4. او نه تنها درس می‌خواند *بلکه* ورزش هم می‌کند. (Usa la congiunzione per aggiungere informazioni).
5. من خیلی خسته بودم، *ولی* به مهمانی رفتم. (Usa la congiunzione per indicare un’azione contraria alla prima).
6. شما باید درس بخوانید *چون* فردا امتحان دارید. (Usa la congiunzione per esprimere causa).
7. او دیر آمد، *اما* همه چیز را شنید. (Usa la congiunzione per contrasto).
8. ما در تابستان به شمال رفتیم *و* در زمستان به جنوب سفر کردیم. (Usa la congiunzione per unire due eventi).
9. من قهوه دوست دارم، *ولی* او ترجیح می‌دهد چای بنوشد. (Usa la congiunzione per indicare contrasto).
10. آنها فوتبال بازی کردند *و* بعد شام خوردند. (Usa la congiunzione per sequenza temporale).

1. کتابی که من خواندم *جالب* بود. (Usa la parola relativa per descrivere il libro).
2. او به مدرسه رفت *چون* می‌خواست امتحان بدهد. (Usa la congiunzione causale per spiegare il motivo).
3. مردی که آنجا ایستاده است *معلم* من است. (Usa la parola relativa per identificare la persona).
4. من دیر آمدم *زیرا* اتوبوس تاخیر داشت. (Usa la congiunzione per spiegare la causa).
5. دخترک که در پارک بازی می‌کند *خوشحال* است. (Usa la parola relativa per descrivere la bambina).
6. ما به خانه رفتیم *چون* هوا سرد بود. (Usa la congiunzione causale per motivare l’azione).
7. کتابخانه‌ای که نزدیک خانه ما است *بزرگ* است. (Usa la parola relativa per specificare la biblioteca).
8. او نمی‌آید *زیرا* مریض است. (Usa la congiunzione per indicare la ragione).
9. مردی که ماشین دارد *دوست* من است. (Usa la parola relativa per definire la persona).
10. من نان خریدم *چون* گرسنه بودم. (Usa la congiunzione causale per spiegare il motivo).